Çocukları Anlamanın Yolları

Ebeveynler çocuklarını nasıl anlarlar?

Ebeveynler için kendi çocuklarını anlamak neden zor? Bazen onlarla ortak bir dil bulmak zordur: herhangi bir konuşma bir argümanla sonuçlanır, tavsiyeler çocuk için bir öğretiye dönüşür ve ebeveyn ne yapması gerektiğini anlamaz.

Bu durumda ne yapmalı?

Her şeyden önce, herhangi bir çocuğun kendi arzuları ve yetenekleri olan bir birey olduğu anlaşılmalıdır. Zaten doğumundan sonra, iletilemeyecek belli özelliklere ve arzulara sahip. Bu, eğer bu bir çocuk ve yetişkin için aynıysa, şüphesiz ki, birbirlerini anlamalarının daha kolay olacağı anlamına gelir. Çoğu zaman, ebeveynler çocuklarının kendileriyle aynı ilgi ve ihtiyaçlara sahip olmasını ister.

Yanlışlıkla onları kendileriyle karşılaştırmaya başlarlar ve bir oğlun veya kızın da kendileri gibi olması gerektiğini düşünürler. Orada olmayan özellikleri geliştirmeye çalışmak gerekmez.

Bu durumdan kaçınmak için, çocuklarının onlar gibi olmadığını kabul etmeniz gerekir. Bu nedenle, ona sahip olmadığı mülklerin geliştirilmesiyle işkence yapmamalısınız. Başka bir hata yetişkinlerin çoğu, çocuk yetiştirmenin, aynı yöntem ve yöntemleri kullanarak yapılması gerektiğine inanmaktadır. Ancak, bu özellikle çocuğun ruhu için acı vericidir. Modernitenin çocukları biraz farklıdır; bu, geçmiş kuşakların yöntemlerinin yetişmesinin onlar için tamamen etkisiz kalacağı, aksine, birçok çelişki ve anlaşmazlıklara neden olacakları anlamına gelir. Ek olarak, farklı kuşaklardan çocukların farklı olması nedeniyle, aynı eylemlere verilen tepkilerin önemli ölçüde farklı olacağı oldukça mantıklı. Bu bakımdan, aynı ailede ve aynı yöntemlerle büyütülmüş görünen çocuklar birbirlerinden çok farklı olabilir.

Bir problemi çözerken hala bir çocukla bir uzlaşma bulamıyorsanız ne yapmalısınız? İkna, mantıksal argümanlar ve açıklamalar sonuç vermezse, bunu yapmak kesinlikle imkansız. Birincisi, çocuğun ruhunu olumsuz yönde etkileyecektir. ve ikincisi, böyle eylemlerle yalnızca daha fazla nefret etmenizi sağlarsınız. Bunun yerine, çocukla yetişkin olarak konuşmalı, kendi fikrini sormalı ve bir karar vermelisin. Psikolojide, örneğin, böyle bir yöntem var. Çocuğa önderlik eden sorular sorarsınız ve cevaplayan kişi kendisi için sonuçlar çıkarır. Bu, çocuğunuzu zihinsel olarak büyütecektir: olması gerektiği gibi davranmadığını fark eder, ama aynı zamanda, kendi eylemlerini analiz ederek, kendisini bu sorunu çözecek kadar yetişkin olarak görecektir.

Bu nedenle, bazen ebeveynlerin saldırganlık veya fiziksel ceza tarafına geçmemesi gerektiği, sadece çocukla konuşması gerektiği sonucuna varabiliriz. Konuşmalar olumlu sonuçlara yol açacak ve çocuğun ebeveynlerine güvenmesine neden olacaktır. Bundan dolayı ailede karşılıklı anlayış olacaktır.

Çocuğunuzu nasıl anlarsınız, böyle bir soru genellikle genç ebeveynler tarafından sorulur. Bu anlaşılabilir bir durumdur, her ebeveyn çocuğunu en iyi şekilde büyütmek için çaba gösterir. Her çocuk, bir bireysellik, arzuları ve yetenekleriyle benzersiz bir yaratımdır. Kendi vektörleri ile doğar – doğuştan gelen özellikler ve arzular kümesi. Vektörler miras alınmaz. Bir çocuk ebeveynlerinkiyle aynı vektörlerle doğarsa, anlaşılması daha kolay olacaktır. Ya değilse? Yanlış anlama ölçeklenemez.