Kısa Öykü Yazarı Edgar Allan Poe Kimdir?

Amerikan şair kısa öykü yazarı Edgar Allan Poe’ın Hayatı

        Gizem hikayeleri ve ürkütücü hikayeleriyle bilinen Poe, kısa öykünün en eski Amerikan uygulayıcılarından biriydi. Yeni ortaya çıkan bilim kurgu türüne katkı sağlamanın yanı sıra, dedektif kurgu türünün mucidi olarak kabul edilir. Finansal olarak zor bir hayat ve kariyer ile sonuçlanan tek başına yazarak geçimini sağlamaya çalışan ilk tanınmış Amerikalı yazardı. 1845 Ocak’ında yayınlanan Raven adlı şiiri büyük beğeni toplasa da, ona çok az maddi ödül kazandırdı.

1835 yılında, 13 yaşındaki kuzeni Virginia Clemm ile evlendi; ne yazık ki, 1942’de tüberküloza yakalandı ve beş yıl sonra öldü. Hastalığı ve ölümü Poe’u çok etkiledi. İki yıl sonra, 40 yaşında, Poe Baltimore’da garip koşullar altında öldü. Poe’nun çalışmaları hem tarzları hem de içerikleri bakımından popüler ve etkili olmaya devam ediyor. Ölüm ve şiddete olan hayranlığı, sevilenlerin kaybı, yeniden canlandırmanın ya da mezarın ötesindeki yaşamın bazı fiziksel formda ve uyuşuk ve trajik gizemlerin kaybedilmesi dünyadaki okuyucuları etkilemeye, ölümden sonraki yaşama olan ilgiyi ve açığa vurma arzusunu yansıtmaya devam ediyor gerçeğin. Kozmoloji ve kriptografi gibi alanlara ilgisi ve çalışmaları, zamanının ötesinde fikirlerle sezgisel bir zeka gösterdi.

Poe ve Allan’ın karısı Frances Valentine Allan da dahil olmak üzere aile, 1815’te İngiltere’ye gitti. Poe, 1815’de kısa bir süre için İskoçya’daki ailesine yeniden katılmadan önce 1816’da Londra’da okudu. 1817 yazına kadar Chelsea’de bir yatılı okulda okudu. Ardından Rahibe John Bransby’nin Stoke Newington’daki Manor House Okulu’na girdi. Kendisini destekleyemeyen, 27 Mayıs 1827’de Poe, Birleşik Devletler Ordusu’na özel olarak kabul edildi. “Edgar A. Perry” adını kullanarak, 18 yaşında olmasına rağmen 22 yaşında olduğunu iddia etti.

İlk önce Boston Limanı’ndaki Fort Independence’de görev yaptı. Poe’nun alayı sonra Charleston, Güney Carolina Fort Moultrie gönderilen ve hapishaneye üzerinde gemilerle oraya gidilmiş Waltham 8 Kasım tarihinde, 1827 Poe “artificer,” için kabuklar hazırlanan bir er esnaf terfi etti topçu ve vardı aylık ücreti ikiye katlandı. İki yıl görev yaptıktan ve Başçavuş Başçavuşunun (rütbeli olmayan bir memurun elde edebileceği en yüksek derece) rütbesini aldıktan sonra, Poe beş yıllık görevine erken son vermeye çalıştı.

Poe, West Point’e gitti ve 1 Temmuz 1830’da bir öğrenci olarak matrisleşti. 1830 Ekim’inde John Allan, ikinci karısı Louisa Patterson ile evlendi. Evlilik ve Poe’la Allan’ın doğduğu çocuklar yüzünden acı çeken kavgalar, üvey babanın sonunda Poe’yi reddetmesine yol açtı. Poe gizlice, 22 Eylül 1835’te kuzeni Virginia ile evlendi. O sırada 13 yaşındaydı. Evlenme belgesinde 21 yaşındaydı. 16 Mayıs 1836’da Richmond’da ikinci bir düğün töreni yaptılar. Eşinin ölümünden sonra giderek dengesiz olan Poe, Rhode Island’daki Providence’da yaşayan şair Sarah Helen Whitman’ı mahkemeye çıkarmaya çalıştı. Poe’nun içtiği ve kararsız davranışı nedeniyle iddiaları başarısızlıkla sonuçlandı. Bununla birlikte, Whitman’in annesinin araya girdiğine ve ilişkilerini rayından çıkarmak için çok şey yaptığına dair kanıtlar da vardır. Poe daha sonra Richmond’a döndü ve 1944’te kocası vefat eden çocukluk sevgilisi Sarah Elmira Royster ile bir ilişkiye başladı.

Poe, tanınmış Amerikalı yazar ve şiirini yalnız yazarken yaşamaya çalışan ilk şairdi. Amerikan Uluslararası bir telif hakkı yasası bulunmadığı için engel oldu. Yayıncılar, Amerikalıların yeni eserlerini ödemekten ziyade, sık sık İngiliz eserlerinin kopyalarını korsanlaştırdılar. Endüstri de özellikle 1837 Paniğinden zarar görmüştü. Bu süre zarfında Amerikan süreli yayınlarında, yeni teknolojiyle beslenen, kısmen yeni teknolojiyle beslenen büyümedeki büyümeye rağmen, pek çoğu birkaç sorunun ötesine geçmedi. Şiirde yaptığı erken girişimlerden sonra, Poe dikkatini nesile çevirdi. Philadelphia yayınlarıyla birkaç hikaye yazdı ve tek dramı olan Politian’da çalışmaya başladı. Bir Baltimore gazetesi olan Saturday Visitor, Poe’ye 1833 Ekim’inde “MS. Found the Bottle” adlı kısa öyküsü için bir ödül verdi. Hikaye onu, Baltimorian’ın önemli araçlarından John P. Kennedy’nin dikkatine sundu. Poe’un bazı hikayelerini yerleştirmesine yardım etti ve onu Richmond’daki Güney Edebiyat Habercisi editörü Thomas W. White ile tanıştırdı.

Arthur Gordon Pym’in Anlatısı 1838’de yayınlandı ve geniş çapta gözden geçirildi. 1839 yazında Poe, Burton Gentleman’ın Dergisi’nin editör yardımcısı oldu. Poe’nun şiir ve nesrinin büyük bir kısmı, deliliğe yol açan bilinçli ve bilinçaltı zihnin sapık ve kendine zarar veren doğası da dahil olmak üzere, insan psikolojisini keşfetme konusundaki karakteristik ilgisini göstermektedir. Poe’nun eserleri genellikle isimsiz bir anlatıcıya sahiptir ve masal ya da şiir deliliğe inişini izler. Örneğin, Poe’in klasik Gotik kısa öyküsü anlatıcısı The Tell-Tale Heart, işlediği bir cinayeti tarif ederken okuyucusunu akıl sağlığı konusunda ikna etmeye çalışmaktadır.

Poe’nun yazıları, eleştirisinde ve ayrıca “Şiirsel İlke” gibi yazılarında sunduğu edebiyat teorilerini yansıtıyor. Didaktikliği ve alegoriyi beğenmedi, ancak literatürdeki anlamın yüzeyin hemen altında bir akıntı olması gerektiğine inanıyordu. 15 Ağustos 2007’de Poe’nun gömüldüğü Baltimore’daki Westminster Kilisesi’nde eski bir tarihçi olan Sam Porpora, geleneği 1960’larda başlattığını iddia etti. Geleneğin 1949’da başladığı iddiası, para toplamak ve kilisenin profilini geliştirmek için bir aldatmaca olduğunu söyledi. Poe’nun hiç orada yaşamamasına rağmen, Richmond’daki en eski ev olan Eski Taş Ev, Edgar Allan Poe Müzesi olarak kullanılıyor.

Koleksiyon, Allan ailesiyle birlikte kaldığı süre içinde Poe’un kullandığı pek çok maddeyi içeriyor ve ayrıca Poe eserlerinin birkaç nadir ilk baskısını da içeriyor. Poe’nin 1826’da Virginia Üniversitesi’nde okurken kullandığı yatakhane odasının korunmuş ve ziyaret için hazır olduğuna inanılıyor. Bakımı şimdilerde Raven Topluluğu olarak bilinen bir grup öğrenci ve personel tarafından denetlenmektedir. Tarihsel Edgar Allan Poe, çoğu zaman “çılgın dahi” veya “işkence gören sanatçıyı” temsil eden ve kişisel mücadelelerini sömüren kurgusallaştırılmış bir karakter olarak ortaya çıktı. Bu tür tasvirler, Poe ve karakterlerinin kimlikleri paylaştığını öne sürerek, hikayelerindeki karakterlerle de uyum içindedir.