Seyahat Ve Empati Arasındaki İlişki

Seyahat Ve Empati İlişkisi Nasıl Kurulur?

Seyahat etmek yeni deneyimler sunar ve insanların zihinlerini açabilir. Günlük iş, gidip gelmek, ev işi ve yemek yapmak gerçekten önemli olan ve farklı bir yerde kaliteli zaman geçirmekten hoşlanan şeyleri düşünmenize olanak sağlar. Tabii ki, uzun mesafeli uçuşların ve turizmin çevresel etkileri konusunda artan farkındalıkla birlikte, birçok insan şimdi daha sürdürülebilir seyahat yöntemlerini tercih ediyor bazıları yurtdışındaki seyahatlerde konaklama seçmeyi tercih ediyor. Ancak kültürel çeşitliliğin bir kişinin refahı üzerindeki olumlu etkisini gösterdiği göz önüne alındığında, yurtdışındaki seyahatleri tamamen kaçırmamak mantıklı geliyor.

Ancak seyahat etmek sadece kendimiz hakkında düşünme biçimimizi değiştirmez, aynı zamanda davranış biçimimizi de etkileyebileceği anlamına gelir. Araştırmacılar, seyahatin diğer yerler ve insanlar hakkında bilgi edinerek, seyahatin bizi diğerleriyle olan etkileşimlerimizde daha barışçıl kılarken küresel nedenlere gönüllü olmaya da teşvik edebileceğini savunuyorlar. Sosyal psikolojideki araştırmalar aynı zamanda kültürün insanların “ben” kavramını bir insanın kendileri hakkındaki imajını etkilediğini de gösterir. Mesela Japonya’yı ele alalım. Japon halkı kendini başkalarına bağımlı olarak görme eğilimindedir. Japon halkının topluma yönelik, ziyaretçilere saygılı ve kibar davrandığı bir sır değil. Bunların adalarda daha dengeli bir birlikte yaşama katkıda bulunmalarına yardımcı olan niteliklerdir. Öte yandan, ABD ve İngiltere gibi bazı batılı toplumlar, bireysel hedeflere ve başarılara odaklanan diğerlerinden bağımsız bir öze daha fazla vurgu yapıyor.

Tabii ki, Japon toplumu zorlukları ve kalabalık yerlerde değildir. Böyle bir ortamda başarılı bir şekilde gezinmek için vatandaşların birbirlerine yönelik ortak ve empatik davranışlar benimsemesi esastır. Örneğin, Japonya’da insanlar uzun bir çalışma gününden sonra yorgun olabilecek başkalarını rahatsız etmemek için trende veya metroda cep telefonlarında konuşmuyorlar. Yağmurlu günlerde ıslak şemsiyelerini mağazalara, trene ya da metroya götürmezler. Aksine, kalabalık trende dururken başkalarının ıslanmasını önlemek için şemsiyelerini istasyonlarında bir sepet içinde bırakırlar. Döndüklerinde şemsiyeler hala oradadır.

Sinirbilimsel kanıtlar ayrıca belirli beyin bölgelerinin birbirine bağlı bir benliğe bağlı olduğunu ve ayna nöronlarının bir kişinin kendi ve diğerleriyle ilgili bilgileri nasıl bütünleştirdiği konusunda bir rol oynadığını göstermektedir. Bu şekilde empati, daha iyi bir insan olmak için gereken önemli bir niteliktir ve nöronları aynalar, insanlar arasındaki işbirliğine dayalı davranışı desteklemek için ideal hücreler gibi görünmektedir. Bu nedenle, daha önce hiç görmediğiniz seyahatler sırasında empatik davranışları deneyimlemek ve gözlemlemek, ayna nöron sisteminizi harekete geçirebilir.

Üstelik gezginlerin bu empatik davranışı beyninin bir parçası olarak bütünleştirmeleri iyi olur bu da eve döndükten sonra bile başkalarıyla daha düşünceli etkileşimlere neden olur. Bu yüzden belki de insanlar, zamanlarının kendisinin değiştiğini veya ilham aldıklarını söylediklerinde kastettikleri şeydir. Her iki durumda da, her zaman bir manzara değişikliği yapmanın zihinlerimiz, bedenlerimiz ve hatta belki de davranışlarımız için yararlı olabileceği açıktır.