Avrupa’nın Suriye’deki Etkisi Nedir?

Suriye: Avrupa’nın Bölgedeki Etkisi Bitti Mi?

Suriye’ye yönelik yaptırımlarının ve herhangi bir yeniden yapılanma yardım teklifinin kaldırılmasının, kapsayıcı bir siyasi süreci kabul eden Esad rejimine bağlı olacağı yönünde. Ve böylece, rejim şimdilik böyle bir süreci düşünmeyi reddetti ve aslında yalnızca rejim destekçilerinin dış finansmana erişebilmesini sağlamak için harekete geçtiğinden, AB yeniden yapılanma yardımı sunmadı.

Eğer rejim gerçekten tam bir kontrol kazanırsa ve AB yeniden yapılanma yardımını durdurursa, Suriye’nin geleceği üzerindeki Avrupa etkisi asgari düzeyde olacak gibi görünüyor. AB, diplomasinin son aşamasından büyük ölçüde kendini alıkoydu. Avrupalı ​​değil, Türk askeri ve diplomatik ağırlığı , Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ve Suriye’nin Beşar Esad’ı, İdlib’de düzenlenen son muhalefetin etrafında bir tampon bölge üzerinde anlaşmaya ve bir askeri saldırıyı askıya almaya zorladı. AB, somut bir şey elde edemedi. Bu çerçevede, Avrupa hükümetleri Suriye’deki projelerinin birçoğunu kapatmakta ya da azaltmaktadır. Bazı uzmanlar, yerel yardım programlarına devam eden bağışta herhangi bir değer bulunmadığından şüphe ediyor. Rejim, Avrupa tarafından finanse edilen muhalefet yerel meclislerinin ve sivil toplum örgütlerinin çoğunu dağıttı. Avrupalı ​​bağışçılardan hem fonu durdurmalarını hem de Rakka’nın çevresindeki bölgeyi yeniden gözden geçirmelerini istedi. Artık Batılı olmayan donörlerden muhalefetin çeşitli ülkeler için Avrupa kaynaklarından çok daha fazla fon geliyor.
Bununla birlikte, AB’deki pek çok kişi zemindeki dalgalı koşullara uyum sağlıyor ve bir takım zayıflamış hedefler etrafında da olsa bazı varlıkları korumaya çalışıyor.

Pek çok Avrupalı ​​diplomat, çatışmanın kesin olarak sona erdiği yönünü tamamen kabul etmiyor. Rejimin ülkenin birçok yerinde uzun vadeli bir gücü etkili bir şekilde tutabileceği ve kullanabileceğinden şüphe duyduğunu ifade ediyorlar. ABD’nin yakın zamandaki yeniden birleşmesine önem veriyorlar ve bunun, Idlib eyaletindeki Rakka’nın kuzeyindeki, biri Doğu-Doğu’daki, biri Esad rejiminin özerkliğini koruyarak iki alan olasılığını artırabileceğini öne sürüyorlar. AB politika yapıcıları ayrıca, Rakka’nın kuzey-doğusundaki yeni çabaları desteklemeye, bir tür normal yaşamı ve yerel yönetişimi yeniden başlatmaya yardımcı olmaya ve ayrıca Arap nüfusu dışında giderek artan Kürt yönetim yapılarıyla ilgili endişeleri ele almaya hazırlanıyorlar. Diplomatlar, izin verilen güvenlik koşullarıyla, AB üyeliğinin kısmen rejimden bağımsız alanları oymaya yardımcı olabileceğini düşünüyor.

Birçok AB politika yapıcısı sıradan Suriye vatandaşlarına yardım etmek için daha güçlü bir insani zorunluluğa işaret ediyor. Ayrıca, Suriyelilerin başka bir toplu göçünü Avrupa’ya atmak için temel insani yardımın gerekli olduğunu vurguladılar. İngiltere gibi bağışçılar, yerel projeleri muhalif güçlerle desteklemekten çekilirken, insani yardım için bir kenara para ayırıyorlar. Ayrıca, tüm Avrupalı ​​fon verenlerin yeniden yapılanma yardımından tamamen ayrı olarak durdukları kesin değildir. Bazıları , rejimin küçük sembolik imtiyazlarının bile, daha fazla Avrupa finansmanının akması için yeterli olacağını savunuyor . AB, BM ve Dünya Bankası aracılığıyla desteğin kanalize edilme ihtimaline bakıyor.

Son zirve, Türk, Rus, Fransız ve Alman liderleri arasında Suriye’ye gelecek şeylerin bir işareti olabilir. Almanya Başbakanı Angela Merkel ve Fransa Devlet Başkanı Emmanuel Macron, diplomatik üst masada yer almaya istekli olduklarından ikisi de katıldı. Liderler, 2019’da yeni bir Suriye anayasası ve seçimleri için çağrıda bulunsalar da, bu büyük ölçüde formül oldu. Bu izlenim, Fransa ve Almanya’nın, Türkiye ve Rusya’nın hali hazırda belirlediği bir gündeme imza attığını ve AB’nin ortakları ile koordinasyon içinde olmadığını da belirtti. İdlib düzenlemelerini Avrupa’ya göç etmeyi önlemek ve mültecilerin iadesi hakkında konuşmak için Suriye’deki kapsayıcı bir çözüm için gerçekçi planlar veya politika müdahaleleri yapmaktan daha fazla odaklanmışlardı.

Dolaylı kaldıraç

2018’deki Suriye ihtilafı ile ilgili olaylar AB’den ayrıldı ve üye ülkeler marjinalleştirildi. AB ve üye devletlerinin kesin olarak “oyun dışı” olup olmadığının bu aşamada belirlenmesi zor, ancak Avrupa kaldıracı gelecekte daha dolaylı olacaktır. Avrupa bağışçıların karşılanmamış meydan çatışma için siyasi stratejiye yere desteklerini bağlamaktır. Bu daha mütevazi hırs bile, şu anda Avrupa hükümetlerinden gelmeyen derecelerde kararlılık ve birlik gerektirecektir. Ayrıca, AB dış politikasının oldukça temel bir şekilde yeniden düşünülmesini de gerektirebilir. Savaşın evrim AB’nin sözde sürüş konseptini bırakır “direnç” örneğin, biraz mahsur. Ne de olsa, eğer esneklik bir rejimin şokları emip mevcut bir duruma geri dönme kabiliyeti ise, Esad rejiminin mükemmel göründüğü şey budur. Avrupa’nın önceliklerini hızla yeniden düşünmesi gerekiyor.