Ay ve Merkür’de Su Olabilir.

Merkür ve Ay’ın Karanlık Kutuplarında Su Olabilir Mi?

Dünya’nın Güneş’e en yakın gezegeni olan Ay ve Merkür, önceden tahmin edilenden çok daha fazla su olabilir. Potansiyel buz birikintileri, her iki dünyanın kutuplarına yakın kraterlerde bulunur. Başta, “Ay’ın güney kutbunun yakınında yüzey buzunun daha önce tespit edildiği alanlarda sığ kraterlerin bulunma eğiliminde olduğunu ve bu büyük olasılıkla gömülü kalın buz birikintilerinin varlığından kaynaklandığı sonucuna varıldı” dedi. Bilim adamları

Geçmişte, teleskopik gözlemler ve yörüngeli uzay aracı Merkür’de buzul benzeri buz birikintileri bulunmuştu, ancak ay’da da kalın buz zengini rezervlerinin bulunma olasılığını arttırıyor. Araştırma, Ay’ın Merkür’e göre belirgin düşük buz bolluğu ile ilgili sorunun çözülmesine yardımcı olmakla kalmayıp aynı zamanda pratik uygulamalara da sahip olabilir. Merkür ve Ay kutupları güneş sistemimizdeki en soğuk yerler arasındadır. Dünya’nın aksine, Merkür ve Ay’ın dönme eksenleri, kutup bölgelerinde Güneş’in hiçbir zaman ufkun üzerinde yükselmeyeceği şekilde yönlendirilir. Sonuç olarak, çarpma kraterleri gibi kutupsal topografik çöküntüler asla Güneşi görmez. On yıllardır kalıcı gölgeli bölgeler olarak adlandırılan bölgelerin o kadar soğuk olduğu ve içlerinde sıkışan buzların milyarlarca yıl boyunca potansiyel olarak hayatta kalabileceği tahmin ediliyor.

Dünya merkezli radar ile Merkür kutuplarının önceki gözlemleri, kalın, saf buz birikintilerinin bir araştırmasını ortaya koydu. Daha sonra, MESSENGER – MErcury Yüzey, Uzay Çevresi, GEochemistry ve Değişen uzay aracı – bu buz birikintileri görüntülendi.

Polar termal ortamları Merkür’e çok benzeyen Ay’ın önceki radar ve görüntüleme çalışmaları sadece yamalı, sığ buz birikintileri buldu. Bu olağanüstü fark, UCLA araştırmacılarının çalışmalarının motivasyonu olarak kullanılmıştır – Merkür ve Ay’daki kutupsal kraterlerin iki dünya arasındaki bu farklılığa dalmaya yönelik karşılaştırmalı bir analizi.

Merkür’ün ve Ay’ın havasız yüzeyleri pek çok çarpma krateri tarafından yaralanmıştır. Bu kraterler, meteoroidler veya kuyruklu yıldızlar yüzeyi etkilediğinde oluşur. Ekip, daha küçük, daha az enerjik çarpıcılar tarafından oluşturulan basit kraterleri analiz etti. Bu çöküntüler, yüzey toz tabakasının kuvveti veya regolit tarafından bir arada tutulur ve büyük kraterlerden daha dairesel ve simetrik olma eğilimindedir. UCLA bilim adamları, basit kraterler içinde hapsolmuş buzun kalınlığını tahmin etmek için bu doğal simetriyi kullandı.

Çalışmada MESSENGER ve LRO tarafından elde edilen yükseklik verileri, Merkür ve Ay’da 2,5 ila 15 km (yaklaşık 1,5 mil ila 9,3 mil) arasında değişen yaklaşık 15,000 basit krater ölçmek için kullanılmıştır. Araştırmacılar, kraterlerin Merkür’ün kuzey kutbu ve Ay’ın güney kutbu yakınında% 10’a kadar sığ olduğunu, ancak Ay’ın kuzey kutbunun olmadığını buldular.

Yazarlar, bu sığ kraterler için en muhtemel açıklamanın, her iki dünyada da önceden saptanmamış kalın buz birikintilerinin birikimi olduğu sonucuna varmışlardır. Bu sonuca destek veren araştırmacılar, bu kraterlerin bakan yamaçlarının ekvatora yakın yamaçlarından biraz daha sığ olduğunu ve sığmanın Merkür’ün Güneş etrafındaki yörüngesi nedeniyle buz stabilitesini teşvik eden bölgelerde daha önemli olduğunu bulmuştur. Bilim adamları tarafından tespit edilen topografik sinyal, daha küçük basit kraterlerde nispeten daha belirgindir, ancak ay kutbu boyunca daha büyük kraterlerde buzun daha yaygın olması olasılığını engellemez.

Ek olarak, buzun neredeyse saf olduğu gösterilmiş olan Mercury’den farklı olarak, Ay’da tespit edilen çökeltiler büyük olasılıkla katmanlı bir formasyonda regolit ile karıştırılmıştır. Araştırmacılar tarafından incelenen basit kraterlerin tipik yaşı, daha sonra uzun süren ölçeklerde üst üste gelen regolit ile karıştırılmış buz biriktirebileceklerini göstermektedir. Bilim adamları, Bu bulgu, maruz kalan buz birikintilerinin çıkarılabileceği veya derinlemesine moleküler difüzyondan kaynaklanabileceği anlamına gelebilir.