Boşanmanın Çocuklar Üzerindeki Etkileri

Boşanma Çocukların Ruh Sağlığını Nasıl Etkiler

Aile yapısının ve çocukların refahının etkisine ilişkin gözlemler, ebeveynleri kayıtlı bir evdeyken, tam ailelerde yaşayan çocukların, sürekli olarak daha iyi fiziksel, duygusal ve zihinsel refah gösterdiğini göstermektedir. Tam bir aile, gelecekte güçlü, iyi bir aile yaratacak sağlıklı bir çocuğu büyütmek için en büyük şansa sahiptir. Ebeveynler yavruları için kalıplardır, bu yüzden bugün size boşanmanın çocuklar üzerindeki etkilerini anlatacağız.

Boşanmanın çocukların ruh sağlığı üzerindeki etkileri

Ayırma bir yetişkin için bile ciddi strese neden olabilir. Bu ayrılık, bir çocuğun daha ileri kişilik gelişimini ve yaşamdaki değerlerinin oluşumunu etkileyebilir. Boşanmanın çocuk üzerindeki ana olumsuz etkileri:

uykusuzluk ve artan panik hızı; * çeşitli fobilerin ortaya çıkışı; * bilişsel süreçlerin aktivitesinin azalması veya bunun tersi – artan hiperaktivite; * artan saldırganlık ve öfke; * kaygı ve rahatsızlık; * birinin duygularını kontrol edememe; * şiddetli patlamaları; * depresyon.
Bu semptomlar, her yaştaki çocuğun duygusal durumu için tedavi edilemez bir yara izi bırakabilir.

Bütün bunlar nevroz gibi sinir sisteminin çeşitli hastalıklarına yol açar. Dahası, psikolojik ailedeki sağlıksız durumdan ötürü çok üzülmekte, hayal kurguları ve fantezileri ile kendi kurgu dünyalarını yaratmaktadırlar ve bunun sayesinde gerçek hayatın tüm sorunlarından uzaklaşmaktadırlar. Ebeveynlerin bir çocuğun gözünden boşanması üzücü bir duruma benzemiyor ve çocuğun bu süreci kabul ettiği ve sakince davrandığı anlaşılıyor. Sonuç olarak, ebeveynler yavrularının zihinsel ve duygusal durumlarını ciddiye almazlar ve yetiştirilmelerinde kritik bir anı kaçırırlar.

Bu durum, ebeveynlerin kişisel yaşamlarını çocuklarının gözleri önünde kurmaya çalıştıkları ve onları “yeni” baba ya da anneye tanıttığı durumlar nedeniyle karmaşıktır. Bir zamanlar çocuğa yönelik olan dikkat, şimdi bir yabancıya yöneltildi. Bu durumda, çocuk özellikle akut yalnızlık ve yararsızlık hisseder. Bu tür duygular, çeşitli komplekslerin ve kendinden şüphe duyma durumlarının daha da gelişmesini teşvik eder. Ayrıca, birçok çocuk kendilerini utanıyor ve ebeveynlerinin boşanmasından dolayı kendilerini suçluyor. Bu tür duygular strese neden olur ve yaşamda daha fazla sorunlara yol açar. Çocukların bilinçli ya da bilinçli olarak yaşayabileceği hisler arasında:

yalnızlık; * yararsızlık; * suçlarlar; * haraplık; * hayal kırıklığı; * üzüntü; acı; * ayırma; ilgisizlik.

Daha sonra, bir kişinin karşı cinsle ilişkisini olumsuz yönde etkileyecektir. Aile modeli bozulacak ve doğru yaşam değerlerinin oluşumu da etkilenecektir. Ebeveyn boşanması, çocuğun sosyal hayata uyum sağlama yeteneğini ve çocuğun, özellikle arkadaşlar tam ailelerde silindiğinde ve bu gerçek sınıfta veya akranda vurgulandığında, ortak bir dil bulma becerisini etkileyebilir. iletişim. Hem ahlaki sağlığa hem de bedenin fiziksel durumuna zarar verebilecek çeşitli çatışma durumlarına yol açar.

Ayrıca, çocukların insularitesini etkileyebilir ve hatta çocuğun zihinsel dengesizliğine yol açabilir. Boşanmış ebeveynlerin çocukları daha az özgüvene sahiptir ve genellikle akran saldırganlığının öznesi haline gelir. Endişe ve depresyon yaşama olasılıkları daha yüksektir ve ergenlik sırasındaki davranışları değişmekte ve zordur. Ayrıca, boşanmış ebeveynlerin oğulları ve kızları diğer çocuklardan daha erken fiziksel ilişkilere başlar.

Boşanmanın çocukların gelecekteki ilişkileri üzerine etkileri

Öyle görünüyor ki, yetişkinlerin çoğu boşanıyor ve çocuklar birbirleriyle ilgisi olmayan kavramlar. Ama bu doğru değil. Amerikalı sosyologlara göre, babası beş yaşına gelmeden önce aileyi terk eden kızların, iki ebeveyni olan sıradan ailelerin kızlarından genç olarak hamile kalma olasılıkları sekiz (!) Kat daha fazladır. Boşanmış ebeveynlerin çocuklarının evliliği kalıcı bir şey olarak kabul etmeleri daha az olasıdır ve bunu yaşam boyu bir taahhüt olarak görme olasılıkları daha düşüktür. Bu bakış açısı nedeniyle çocukların çocukları da acı çekiyor ve nesilden nesile durum kısır bir hal alıyor. Boşanmış ebeveynlerin çocukları diğer çocuklardan daha erken romantik ilişki kurmaya başlar. Boşanmanın çocuklar üzerindeki bu etkisi, her insanın sıradan bir aileye sahip olma isteği ile açıklanmaktadır. Böylece gençler bu ihtiyacı karşılamak için buluşmaya veya hatta birlikte yaşamaya başlar. Ancak, romantik ilişkilerde daha az güvenir ve tatmin ederler. Pek çok kız daha yaşlı erkeklerle çıkıyor, o zaman koruyucu olma arzusunu, aileyi terk eden bir babayı tatmin ediyorlar ve birçok erkek tüm yaşamları boyunca anneye bağlı kalıyor, çünkü bilinçaltı ona acıdığını hissediyor. Dahası, babaları olmadan yetişen kızlar genellikle çeşitli bağımlılıklara maruz kalır ve mutlu bir ailenin ideal modelleri, iyi erkeklerle güçlü bir ilişki kurmalarına izin vermez. Bu tür kadınlar genellikle aşk bağımlılığı sorunlarıyla karşı karşıya kalır. Yaşamlarını, kesinlikle böyle bir kader armağanını hak etmeyen birine adamaya hazırlar.

Boşanma çocukları nasıl etkiler?

Ebeveynlerin boşanmasının çocuk üzerindeki etkisi belirsizdir ve ebeveynlerin boşanmasının sebeplerine, aralarındaki ilişki ve ebeveynlerin her birinin çocukla olan ilişkisine bağlıdır. Bir aile dağılırsa ve ebeveynler arasında belirgin bir keskin çatışma yoksa (örneğin, iki yetişkin birbirinden yorulur), boşanma çocuğun davranışını ve yaşamdaki ilerlemelerini olumsuz yönde etkileyebilir. Her şeyden önce, bir çocuk için boşanma, antisosyal davranışlara yol açabilen, ebeveynlerden biriyle (veya hatta her ikisiyle) çatışmalar ve zayıflamış ebeveyn kontrolü koşullarında daha hızlı büyüme arzusu olan strestir. Bir dizi çalışma, boşanmanın çocuğun davranışları üzerinde ebeveynlerden birinin ölümünden daha önemli bir etkisi olduğunu göstermiştir. Buna ek olarak, birçok araştırmacı ebeveynlerinin ayrılığını yaşayan çocukların okulda daha kötüye gittiğini, daha erken evlendiklerini ve aile yaşamıyla ilgili daha önce oluşturulmuş olumsuz fikirlerin bir sonucu olarak daha çabuk boşandıklarını not etmişlerdir. Bu genellikle ekonomik problemler, boşanmış ebeveynler arasındaki gerilimler ve eksik bir ailede yaşamanın gerçekliğinden kaynaklanır.

Boşanma sonrası ilk kez hem kız hem de erkek çocuklar olumlu duyguların tezahürünü ortaya çıkarabilir. Daha sonra erkekler daha agresif davranmaya meyillidir ve kızların boşanma sonuçlarını kalplerine çok yakın tutma olasılıkları daha yüksektir ve gelecekteki aile yaşamlarını etkileyebilir. Çocuğun yaşı da önemlidir. Bir genç, ebeveynleri ile olan ilişkilerinde uyuşmazlık döneminde daha fazla stres yaşar. Sürekli kavgalar ve çatışmalar ona daha çok zarar verir ve rahatsızlık ve stres belirtileri daha belirgindir. Hatta bazı gençler, ebeveynlerinin boşanmasından sonra yaşamlarının süresini düşünür veya kısaltır. Küçük çocuklar için en acı verici, ebeveynlerden birinin evden ayrıldığı andır. Daha sonra bir çocuk biraz sakinleşir ve her iki ebeveyni ile daha fazla iletişim kurmak için herhangi bir engel yoksa, çocuk kendini iyi hisseder, ancak aile hakkındaki imajı hala çarpıtılır. Psikolog Bayan J. Wallerstein, boşanmanın çocuklar üzerindeki etkisini araştırdı. 25 yıl boyunca 131 çocuk ve ailesi çalıştı ve yetişkinlerin boşanmanın çocukları için ne kadar zararlı olduğu konusunda hiçbir fikrinin olmadığı sonucuna vardı.

Çocuklar ailedeki sorunların bir sonucunu görürler ve boşanma nedenlerinizi bir çocuğa anlatmaya ne kadar uğraştığınız önemli değildir, bir çocuk asla anlayamaz çünkü o henüz bir yaşam deneyimi yaşamamıştır. Bu nedenle, bir çocuk için boşanma her zaman stresli bir durumdur ve efsanelere ve süreci kolaylaştırma çabalarına rağmen, çocuk acı çekecektir. Çocuklar için ebeveynlerinin boşanmasından her zaman bariz uzun vadeli olumsuz sonuçlar vardır. Kural olarak, bir çocuk asla tam rehabilitasyona ulaşmaz, çünkü bazı tatiller veya diğer olaylar, herhangi bir zamanda çocukluğundaki başına gelen olayları bir kişiye hatırlatabilir. Bu nedenle aileyi korumak ve ayrılmak üzere olan ailelere zamanında psikolojik ve sosyal destek sağlamak için azami çaba sarf etmek gereklidir.