Cadılar Neden Genellikle Bir Kadın

Ortaçağ Cadı Evrimi Neden Genellikle Bir Kadın

Bir süpürge üzerinde göklerin arasından uçmak, bir cadı popüler görüntüsü ağırlıklı olarak kadın figürüdür öyle ki kostüm, hem kadınlar hem de kızlar için Cadılar Bayramı kıyafeti haline gelmiştir.

Peki bu cinsiyetli klişe nereden geldi? Cevabın bir kısmı, büyüye yönelik ortaçağ tutumlarından ve cadılığın “suçu” içinde kadın ve erkeklere atfedilen belirli davranışlardan kaynaklanmaktadır. Popüler kültürde cadı karakterizasyonunun bir yönünü uçuşla olan ilişkisini – ele alarak, erken ve geç Orta Çağlar arasındaki tutumlarda bir dönüşüm görebiliyoruz. Fakat 15. yüzyılın sonlarına doğru büyü görüşlerinin önemli ölçüde değişmişti. Gökyüzünden uçan kadınlarla ilgili birçok inanç devam etse de, bunların algılanması şüphecilikten birinden korkuya dönüşmüştür. Bu, başlangıçta yalnızca kadınlar tarafından yapılan bir inanç olarak düşünülen şeyin ve budalalıksız erkeklerin artık çok daha ciddiye alındığını gösteriyor. Peki böyle bir dönüşüme ne oldu?

Tarihçi Michael D. Bailey tarafından sunulan bir açıklama , 14. ve 15. yüzyıllar boyunca bir noktada, din görevlilerinin belki de iki farklı geleneği “öğrenmiş” büyü ve “ortak” büyü ile örtüşmüyor olmalarıdır. Yaygın bir sihir türü resmi bir eğitim gerektirmemiştir, yaygın olarak biliniyordu, hem erkekler hem de kadınlar tarafından uygulanabiliyordu ve genellikle sevgi, cinsiyet ve şifa ile ilişkiliydi. İlginçtir ki, uçuşta insanların tasvirleri bu el kitaplarında ortaya çıkıyor – ama kadınlardan ziyade erkeklerle ilgili. Kadınların gece uçuşlarıyla ilgili inançları, din adamlarının yarattığı şeytanca sihirle birleştirerek, ortaçağ sorgulayıcıları, kadınların kontrol edemedikleri şeytanların yolsuzluklarına karşı avlanacağından korkmaya başladılar.

Cadılık ve Kadınlar

Erkekler de ünlü 15. yüzyıl cadı avcılığı Malleus Maleficarum (Cadıların Çarpanı) adlı eserinde yer alırken, bu çalışmalar uzun zamandır yaygın olarak yanlış bir şekilde tanınıyor. Kadınların zeka eksikliğini algılayışlarının iblislere boyun eğdirdiğini ileri sürmektedir. Orta Çağın sonuna gelindiğinde, özellikle cadılığa karşı duyarlı bir kadın görüşü ortaya çıkmıştır. Bir cadı süpürge sopasıyla seyahat edebileceği fikri (özellikle de binmek üzere bir iblis atı çağrıştıran erkekle tezat oluşturduğunda), kadınların ait olduğu ev alanını altüst eder. Kadınların beklenen toplumsal rollerinin ötesine geçtikleri düşüncesine dayanan yerleşik normlara yönelik algılanan tehdit, erkek cadılarına karşı yöneltilen suçlamaların birçoğuna da yansımaktadır. Sihir, birçok yönden, kilisenin toplumsal cinsiyet kimlikleri de dahil olmak üzere yerleşik normlara ve kurumlara karşı bir isyanın ifadesi olarak görülüyordu.

Kadınların daha önce eğitimli erkeklerle ilişkilendirilmiş şeytani büyü ile dalga geçtikleri fikri, bunun yanlış olabileceği düşüncesiyle korkutucuydu. Ne erkek ne de kadınların iblislerle meşgul olmalarına izin verilmiyordu, ancak erkekler eğitimleri nedeniyle şeytani kontrollere direnme şansını yakalarken, kadınlar bunu yapmadı. Algılanan istihbarat eksikliği, “tutkuları” ile ilgili çağdaş düşüncelerle birlikte, onların kontrol edemedikleri “şeytanlara sadakat” etme pratikleri yapma ihtimalinin daha yüksek olduğu anlamına geliyordu, yani ortaçağ kilisesinin gözünde kadınlar Erkeklere göre cadılığa daha kolay atılmıştır.