Çocuk Evliliği Sıkça Sorulan Sorular

Çocuk Evliliği Nedir?

Çocuk evliliği eşlerden birinin veya her ikisinin 18 yaşın altında olduğu bir evliliktir. Bazı ülkeler ve kültürler yetişkinliği evlenme üzerine kazanılan bir durum olarak görür. Örneğin, tam yaşın 18 yaş ve üstü olduğu ve evli bir kadının tam yaş olarak kabul edildiği ülkeler. Ve diğer ülkelerde, yasalar insanların evlendiklerinde en az 20 yaşına ihtiyaç duydukları evlilik yaşı vardır.

Evlilik kavramı da değişmektedir resmi veya gayri resmi olabilir, medeni hukuk, genel hukuk veya dini hukuk tarafından yönetilebilir veya geleneksel bir uygulama olabilir. Dünyanın pek çok yerinde, örneğin, evlilikler yasal kayıt olmadan topluluk tarafından tanınabilir. Evlilikler bir törenle herhangi bir tören veya yasal işlem olmayabilir. Çok eşli evliliklere medeni hukukun izin vermediği ülkelerde, ikinci ve üçüncü evlilikler genellikle resmi kayıt olmadan yapılır. Büyük araştırmalar, çocuk evliliğini ölçerken bu değişimi hesaba katar. Örneğin, Çoklu Göstergeler Araştırmaları ve Demografik Sağlık Araştırmaları, kadınların ve erkeklerin ilk eşleri veya eşleriyle ilk kez yaşamaya başladıkları tarih ve yaş hakkında bilgi toplar.

Bu değişkenlikten bağımsız olarak, çocuk evliliği, gelecekteki beklentilerini sınırlayan, kız ve erkek çocuklarının hayatlarını, sağlıklarını, güvenliğini ve eğitimini doğrudan tehdit eden ciddi bir insan hakları ihlalidir.

Çocuk evliliği neden oluyor?

Birisinin neden çocuklarını evlendirmeyi seçtiğini hayal etmek zor olabilir. Ancak milyonlarca insan için, çocuk evliliği en iyi ya da tek seçenek gibi görünebilir. Kız çocuklar, yaygın cinsiyet eşitsizliği nedeniyle sık sık yük olarak görülmektedir. Fakir ebeveynler genellikle, kocasının veya ailesinin bakımından sorumlu olmasını sağlayarak evliliğin bir kızın geleceğini güvence altına alacağına inanır. Bu, ebeveynlerin ekonomik zorluklarla karşı karşıya kalması veya kızların yoksulluk veya durum nedeniyle okuldan ayrılmaya zorlanması durumlarında olabilir. Damadın ailesinin bir gelin bedelini ödediği yerlerde, zor şartlardaki ebeveynler kızlarını bir gelir kaynağı olarak evlendirebilir.

Ebeveynler özellikle insancıl krizlerde genellikle evlilikleri kızlarını cinsel şiddete karşı korumanın bir yolu olarak görürler. Ailelerin hem ekonomik dengesizliğe hem de şiddet korkusuna katlandığından, çocuk evlilik oranlarının savaş kaosunda arttığı bilinmektedir. Oysa çocuk evliliğinin kendisi, eşlerinden eşleri arasında yüksek düzeyde cinsel, fiziksel ve duygusal şiddet yaşayan kızlara yol açmaktadır. Gelişmekte olan dünyadaki ergen gebeliklerin çoğu, zaten evli kızlar arasında gerçekleşse de, bazı yerlerde genç hamilelik, ebeveynleri kızlarıyla evlendirmeye zorlar. Bu, toplumların evlilik dışı hamileliği utanç verici bulduğu zengin ve fakir ülkelerde görülür. Kızlar, evlenmemiş hamilelikle ilişkili ailelerini korumak için tecavüzcülerle evlenmek zorunda kalabilir. Ve tüm çocuk evlilikler, ebeveynlerin veya vasilerin kararlarının sonucu değildir. Genellikle ergenler kendi eşleriyle evlenmeye karar verirler. Bu evlilikler, bağımsızlık evden ayrılmanın veya çaresiz yoksulluk veya aile içi şiddet gibi zor durumlardan kaçmanın bir yolu olabilir. Evlilik dışı ergen cinselliği üzerindeki kısıtlamalar aynı zamanda bazı ergenleri evliliği cinsel olarak aktif olmanın tek yolu olarak görmeye zorlamaktadır. Çoğu durumda, çocuk evliliği, çok az seçeneğe sahip kız ve ailelerin sonucudur. Ezici bir şekilde, genç insanlar bir seçim yaptığında, daha sonra evlenirler.

Çocuk evliliği ne kadar yaygındır?

ABD ve Birleşik Krallık da dahil olmak üzere gelişmiş ülkelerde bile yaşanıyor. Birçok insan, çocuk evliliğinin zengin ülkelerde gerçekleştiği zaman, bunun yalnızca göçmen toplulukları içerdiğini varsaymaktadır. Durum bu değil. Çocuk evliliğinin çok çeşitli topluluklar, etnik kökenler ve dinler arasında gerçekleştiği bilinmektedir. Yine de çocuk evliliği gelişmekte olan ülkelerde çok daha yaygındır, çünkü temel itici faktörlerden biri yoksulluktur.

En yüksek çocuk evliliği oranları, her on beşte dördünün 18 yaşından önce evlendiği Batı ve Orta Afrika’da görülüyor. Çocuklar her yaşta evlenebilirler. Çocukların evlendiği en yaygın yaş 16 ve 17’dir. Bu evliliklerin kızlar üzerinde özellikle olumsuz bir etkisi var, eğitimlerini erken kesiyor ve sağlıklarını daha hızlı tehlikeye atıyorlar. Bu evliliklerin görülme sıklığı ülkeye göre değişmektedir. Evliliklerin, verilerin mevcut olduğu 82 düşük ve orta gelirli ülkeden 14’ünde çocuk evliliklerinin yüzde 30’unu veya daha fazlasını oluşturduğunu tespit etti.

Ebeveynlerin kızlarıyla evlenmeye muazzam bir baskı altında olduğu durumlarda örneğin aşırı yoksulluk veya çatışma ortamlarında yaşayanlar için kızlar hem evlenmeye hazır oldukları için 11 veya 12 yaşlarında kızlar arasında evlilikler bildirilmiştir. Bazı durumlarda, çocuklar evli olduklarında beş yaşından küçükler, bu nadir olsa da. Son derece genç gelinler ve damatlar bazen sadece törenle evlenirler, ancak ergen olana kadar kendi ebeveynleriyle yaşarlar.

Bir çocuk gelinle kocası arasındaki normal yaş farkı nedir?

Evli olan çocuklar ve ezici bir biçimde kızlar daha yaşlı olan eşleri olma eğilimindedir. Bu durumda, kızlar genellikle daha savunmasızdır ve ihtiyaçları ve arzuları için daha az savunucudurlar. Demografik ve sağlık araştırmaları (temel sağlık ve demografik bilgi toplama araçları) kızlar ve eşleri arasındaki yaş farklılıklarını bile izler. Bu bilgi, kızların toplumdaki refahını değerlendirmek için çeşitli faktörlerden biri olarak kullanılır.

Yine de, çocuk evlilikleri her zaman kızlar ve daha yaşlı erkekler arasında değildir. Bazı topluluklarda, benzer yaştaki kız ve erkek çocuklarına alışılmış bir şeydir. Çocuk evliliğinin büyük çoğunluğu kızlardan oluşurken, erkekler de evlenebilirUNFPA, verileri olan 82 düşük ve orta gelirli ülkede, çocuk evliliğinin yaygınlığının erkeklerde kadınlardan anlamlı derecede düşük olduğunu bulmuştur. 25 erkekten sadece 1’i (yüzde 3,8) 18 yaşına gelmeden evlenirken, 15 yaşından önce evlilik erkeklerde (yüzde 0,3) pratik olarak mevcut değildir. Erkekler için çocuk evlilik oranları, kızlar arasında çocuk evliliğinin nispeten yüksek olduğu ülkelerde bile çok düşüktür. Çocuk evliliği, çocukların insan haklarını baltalar ve hayatlarını ve gelecekteki fırsatlarını küçük düşürür. En temel düzeyde, çocuklara, kiminle ve ne zaman evleneceklerini tam ve özgür rızası ve zorlama veya korku olmadan seçme hakkı vermez. Bu, hayatın en önemli kararlarından biridir. Ve bunun başka sonuçları da var. Çocuk gelinler, vücutları olgunlaşmadan hamile kalmaya daha yatkındır, bu da hem anne hem de yenidoğan ölümü ve morbidite risklerini arttırır. Gelişmekte olan ülkelerde, ergen kızların doğduğu 10 doğumdan dokuzu bir evlilik ile gerçekleşmektedir. Cinsel sağlık ve üreme sağlığı hizmetlerine erişimin genellikle düşük olduğu bu ülkelerde, hamilelik ve doğumdan kaynaklanan komplikasyonlar ölümcül olabilir. Aslında, küresel olarak, bu komplikasyonlar ergen kızlar arasında önde gelen ölüm nedenidir.

Bu soruna katkıda bulunmak, okulu bırakan kızların çocuk evliliğine karşı daha savunmasız oldukları ve kendilerini hamilelikten koruma konusunda bilgi sahibi olma ihtimalinin daha düşük olmasıdır. Eğitim ve güçlenme eksikliği, kızların kendi çocuklarının refahını savunmak için daha az savunabilecekleri anlamına da geliyor. Çocuk gelinlerin çocukları daha yüksek ölüm oranlarına, daha kötü beslenme sonuçlarına sahiptir ve daha az eğitimli olma eğilimindedir.

Çocuk evliliği yasal mı?

ÇHS, uluslararası olarak kabul edilen bir çocuğun tanımını ve çocukların sağlık, eğitim, şiddetten korunma ve cinsel istismar ve istismara karşı korunma haklarını belirler; bunların tümü çocuk evliliği tarafından ihlal edilir. CEDAW kesin olarak şunları ifade eder: “Çocuğun nişanlanması ve evlenmesi yasal bir etkiye sahip değildir ve evlilik için asgari bir yaş belirtmek ve evliliklerin resmi bir sicil kaydına alınmasını zorunlu kılmak için mevzuat dahil olmak üzere gerekli tüm önlemler alınmalıdır. . ”Birlikte, bu anlaşmalar bir hariç her ülke tarafından imzalandı veya onaylandı. Yine de, bu anlaşılan ilkenin farklı yorumlanmasını sağlayan bazı ulusal yasalar vardır. Birçok ülke ebeveyn rızasıyla veya dini veya geleneksel yasalarla istisnalara izin vermektedir.

Çocuk evliliğinin açıkça yasal olarak yasaklandığı yerlerde bile, yaptırım birçok çocuk evliliğinin ve genel olarak evliliğin yasal olarak kayıt altına alınmaması nedeniyle karmaşık olabilir. UNFPA, çocuk evliliğini sona erdirmek için daha güçlü yasaların, politikaların ve uygulama mekanizmalarının savunulması için hükümetlerle birlikte çalışmaktadır. UNFPA ayrıca çocuk evliliğinin temel nedenlerini yoksulluk ve cinsiyet eşitsizliğini sürdürmek için ergen kızlar da dahil olmak üzere erkekler, kadınlar ve gençler ile birlikte çalışıyor. UNFPA aynı zamanda evli kızları, özellikle cinsel sağlık ve üreme sağlığı hizmetleri ve cinsiyete dayalı şiddete cevap veren temel hizmetleri de desteklemektedir.

Çocukların evliliği konusundaki diğer ülkelerin dini veya kültürel geleneklerine müdahale etmek duyarsız mıdır?

Çocuk evliliğini gerektiren büyük bir dini gelenek yoktur. Oysa çocuk evliliği, pek çok kültür ve din arasında sürüyor. Ancak çocuk evliliğinin korumayı kültürel ya da dini bir uygulama olarak garanti ettiğini söylemek yanlış olur. Dünyadaki hükümetler ezici bir şekilde ve bağımsız olarak, çocuk evliliğinin insan haklarının ağır bir ihlali olduğuna karar vermiştir.

Çocuk evliliğinin sürdüğü yerlerde, zararlarıyla ilgili kanıtlar genellikle politika yapıcılara, topluluk liderlerine, dini liderlere ve ebeveynlere inandırıcıdır. Aslında, çocuk evliliğine karşı güçlü bir duruş sergileyen birçok kültürel ve dini lider örneği vardır. Ancak yasaklar kendileri her zaman yeterli değildir; çünkü çocuk evliliği tipik olarak seçeneklerin eksikliğinin bir sonucudur ve standart olarak görüldüğü için aileler ve topluluklar da alternatiflere ihtiyaç duyarlar.

Dünya çocuk evliliğini nasıl sona erdirebilir?

Çocuk evliliğini yasaklayan yasaların çıkarılması, güçlendirilmesi ve uygulanması gerekmektedir. Evlilik tecavüzleri, doğum ve evlilik kayıtları ve zorunlu eğitim gibi ilgili yasalara daha fazla dikkat edilmesi gerekiyor. Temel olarak, cinsiyet eşitliği geliştirilmelidir. Kız çocukları yetiştirmek, eğitmek kadar faydalı sayılırken, topluluklar hem erkekler hem de kadınlar kızların ve erkeklerin gelecekteki potansiyeline eşit ağırlık verdiğinde, çocuk evliliğine katılmaları için daha az motivasyon vardır.

Ayrıca, ergen kız ve erkek çocukların 18 yaşından önce cinsel sağlık ve üreme sağlığı hakkında bilgi edindiklerinde, zorlama ve ayrımcılığa maruz kalmamaları konusunda özgürce ve sorumlu bir şekilde karar verebildiklerinde evlenme isteği daha düşüktür. Aileler için iyileştirilmiş koşullar, çocuklarla evlenme teşvikini de azaltabilir. Kızlar dahil ailelerin huzur içinde yaşayabilmeleri ve güvenlik içinde hareket edebilmeleri gerekir. Ve bu kadar çok çocuk evliliğini yönlendiren aşırı yoksulluk ortadan kaldırılmalıdır. Bunun için, kızlar ve aileleri için sosyal güvenlik ağlarının yanı sıra eğitime, sağlık hizmetlerine ve ekonomik fırsatlara daha iyi erişim dahil olmak üzere birçok değişikliğe ihtiyaç vardır. Kızlar çocuk evliliğini sonlandırmada önemli bir rol oynayabilir haklarını bilirler ve doğru bilgi ve fırsatlara erişirler.

Çocuk evliliği, erken evlilik ve zorla evlilik arasındaki fark

Bu, bu terimlerin farklı olduğu izlenimini yaratır. Aslında, örtüşüyorlar. Çocuk evliliği ve erken evlilik büyük oranda aynı şeyi ifade eder: İçinde bir veya iki eşin 18 yaşın altında olduğu evlilikler. Bununla birlikte, erken evlilikler bazen eşlerinden birinin veya her ikisinin 18 yaşından büyük olduğu ancak izin verme yetkisi verilen evliliklerin tanımlanması için de kullanılır. Örneğin, 19 yaşında, fiziksel ya da duygusal olarak olgun olmayan ya da seçimleri hakkında yeterli bilgiye sahip olmayan bir evlilik, erken bir evlilik sayılır. Çoğu ülkede, çocuklar yasal izin veremediğinden, tüm çocuk evlilikleri bazen zorunlu evlilik olarak kabul edilir. Bununla birlikte, 18 yaşın altındaki iki ergenin gönüllü olarak birbirleriyle evlendiği birçok örnek vardır.