Dışlanan Çocuklarla İlgili Sorunlar

Dışlanan Çocuklarda Sosyalleşme Nasıl Olur?

Sosyal ilişkiler hiçbir zaman kolay değildir, özellikle de çocukluk ve ergenlik döneminde. Pek çok çocuk, birinin duygusal refahını ve gelecekte saygınlığını tahrip edebilen, akranların reddedilmesinden veya kabul edilmemesinden muzdariptir. Çocukların karşılaştığı en büyük zorluklardan biri, akranlarıyla kişisel ilişkilerin kurulmasıdır. Bu sosyalleşme, çocuklarda sosyal ve psikolojik gelişimi arttırmaktadır. Onlara istikrar, samimiyet, koruma ve duygusal destek sağlar.

Bununla birlikte, bu öğrenme süreci bazen akran reddi ile de engellenmektedir. Ne yazık ki, bu her büyüyen bir sorundur.

Akran reddi nedir?

Temel olarak, akran reddi, bir bireyin akranlarından muzdarip olduğu bir tür reddetmedir. Genel olarak, bireysel deneyim, küçümseme ve özgüven eksikliğinden hoşlanmaz. Bu tutumlar davranıştaki bazı değişikliklere yansır.

Bireyin sevgiyi ve tanınmayı tecrübe ettiği ve akranları tarafından arandığı sosyal kabulün zıddıdır.

“Akran reddi, bireyin akranlarından muzdarip olduğu bir tür reddetmedir”

* Akran reddinin gerçekleşmesinin nedenleri

* Reddetme, kabullenmeyi teşvik eden bir bakış açısıyla yaklaşım gerektiren karmaşık bir tutumdur. Aşağıdaki faktörler akran reddinden önce gelir :

* Reddedilen çocuğun davranışları. Genel olarak, çocuk fiziksel veya sözel dürtülerini kontrol etmeyen bir kişidir. Örneğin, çocuk bazen grubun geri kalanına zarar verebilir.

* Çocuğun tutumlarının sürekli gerekçesi. O, bazen, davranışları için başka birini de suçlayabilir. Bu sadece akran reddini güçlendirir.

* Reddedilen birey adına hayal kırıklığı. Bu, depresyon, düşmanlık, izolasyon ve diğer sonuçlarla birleştirir.

* Farklı sosyal, ırksal veya etnik gruplara mensup utangaç çocuklar.

Reddetme işlemi, reddedilen çocuğun tutumuyla sınırlı olmayan değişkenleri içerir. Bu, çocuğun ortamındaki tüm partilerin dahil olduğu bir durum – öğretmenler, aile üyeleri ve sınıf arkadaşları.

Çocuklar dışlandığında, olumlu ilişkiler kurma ve sosyal ve psikolojik gelişimlerini teşvik eden yetenekler geliştirme fırsatını kaybederler.

Bir çocuğun akran reddi kurbanı olup olmadığını nasıl anlarsınız?

Çocukların yaklaşık% 15’i akran reddinden muzdariptir. Bu bazen zorbalıklara yol açabilir. Bir çocuğun bu durumdan geçtiğini tespit etmek gelecekteki sonuçların önlenmesine yardımcı olacaktır.

Dışlanan çocuklarda en sık görülen tutumlar şunlardır:

* Grubun geri kalanıyla etkileşimi zorlaştıran agresif veya can sıkıcı davranış.

* Çocuğu hızlı veya kolay bir şekilde kızmaya yönlendiren endişeli ve itici davranış .

* Öfke nöbetleri, dikkat eksikliği ve sık sık belirsizlikler.

* İzolasyon , geri çekilme ve utangaçlık.

* Çok küçük çocuklar ağlamaya yatkındır. Fiziksel rahatsızlık yapabilirler veya okula gitmek zorunda
kalmamaları için yalvarabilirler

Akran reddinin sonuçları

Akran reddinin sonuçları zamanla gelişebilir. İşte bazı örnekler:

Kısa vadeli sonuçlar

Akran reddinin kurbanı olmak, kişinin kişilerarası deneyimlerini etkileyen psikolojik yan etkiler bırakabilir. Kişinin çekici bulduğu etkinliklerde ilginin kaybolmasına neden olabilir. Çocuk kendi kendine takdir eksikliği de geliştirebilir. Akran reddi aynı zamanda endişe, depresyon, yeme bozuklukları, duygusal bozukluklar ve daha fazlasına yol açabilir. Tutumlar zamanında ele alınmazsa, durum ciddileşecek. Bu, okul etkinliklerinden korkmanın alışkanlık kazanmasını sağlar, düşük akademik performansa ve yüksek başarısızlık şansına yol açar.

Reddedilen çocuklar ayrıca , saldırgan ve kendine zarar veren reaksiyonların yanı sıra depresyona yol açan çarpık bir kişisel imaj geliştirir.

Sosyal düzeyde, çocuklar yakın aile dâhil arkadaşlarıyla sosyalleşmelerini engelleyen bir güvensizlik geliştirir. Bu bakımdan, reddedilen çocuk mağdur olur ve acil yardıma ihtiyacı vardır.

Uzun vadeli sonuçlar

Zamanla, reddetme özgüvenini tahrip eder ve saldırganlığı teşvik eder. Etkilenen birey aşağıdaki tutumları gösterir:

* Okuldan ya da işten ayrılma.

* Vandalizm, soygun, uyuşturucu bağımlılığı ve suçluluk.

* İntihar düşünceleri ve sosyal izolasyon.

* Gerginlik, kaygı ve genelleşmiş korku.

* Her yaşta reddedilme eğiliminde olma eğilimi.

Ebeveynler, veliler veya eğitimciler olarak reddetme nedenini değerlendirmek ve derhal harekete geçmek en iyisidir. Dahil olma ve işbirlikli öğrenmeyi teşvik etmek için ilgili tarafların tümü çözüme dahil edilmelidir. Aynı şekilde, yetişkinler de çocuğun kendisini reddetmeden etkili bir şekilde gruplara dahil etmesine yardımcı olacak araçlar sunmalıdır.

Sonuç olarak, akran reddi, endişe ve depresyon gibi uzun vadeli sorunlara neden olabilecek bir durumdur. Hızlı davranmak gelecekteki sonuçları önleyebilir. Ebeveynlerin, çocuklarının sosyal ve psikolojik gelişimlerini teşvik etmeleri önemlidir.