Güneş Rüzgarları Neyin Habercisidir?

Güneş Rüzgarı Nasıl Oluşur?

Güneş rüzgarı, güneş tarafından yayılan sürekli bir yüklü, atom altı parçacık akışıdır. İnsanlar için akış, karışık bir nimettir. Artık bağlı olduğumuz GPS sinyalleri güneş rüzgarıyla bozulabilir. Ancak güneş rüzgarı aynı zamanda bu çarpıcı kuzey ışıklarının ve aynı derecede muhteşem güneydeki benzerlerinin arkasındaki itici bir mekanizmadır.

Akan parçacıklardan etkilenen tek yer Dünya değil. Yeni toplanan veriler, güneş rüzgarının ayın ikonik yüzünü gözle görülür şekilde değiştirmiş olabileceğini gösteriyor. Ayrıca, tüm gezegensel mahallemizi saran kozmik bir balonoluşturmaya yardımcı olur. Hidrojen ve helyum, güneşin kimyasal yapısının yaklaşık yüzde 98’ini temsil etmesi tesadüf değil. 

Yoğun ısıdan enerji alan elektronlar, bir zamanlar yörüngesine girdikleri atom çekirdeklerinden uzaklaşmaya başlarlar. Bu, serbest dolaşan karışımını içeren bir madde fazı olan plazmayı yaratır. Her ikisi de yük taşırlar. Gezici elektronlar negatif olarak yüklenirken, terk edilmiş çekirdeklerin pozitif yükleri vardır. Korona içindeki sıcaklıklar 2 milyon Fahrenheit derecesini (1,1 milyon Santigrat) çok aşabilir ve bu da bu tabakayı, altındaki güneşin gerçek yüzeyinden yüzlerce kat daha sıcak hale getirir.

Burada, güneşin manyetik alanı, koronayı oluşturan hızlı hareket eden atom altı parçacıklar üzerindeki tutuşunu değiştirmeye başlar. Korona içinde, elektronlar ve çekirdekler noktasından geçenler, bunu yaptıktan sonra, tıpkı bir kış fırtınasındaki gibi daha düzensiz davranırlar. Koronayı terk ettikten sonra, parçacıklar güneş rüzgarı gibi uzaya gider.

Bireysel solar rüzgar akımları farklı hızlarda hareket eder. Yavaş olanlar kabaca saniyede 186 ila 310 mil (300 ila 500 kilometre) kat eder. En hızlı rüzgarlar koronal deliklerden, koronada görünen geçici soğuk, düşük yoğunluklu plazma yamalarından fışkırarak gelir. Bunlar, güneş rüzgarı parçacıkları için harika çıkışlar görevi görür çünkü açık manyetik alan çizgileri deliklerden geçer.

Temel olarak, açık hatlar, yüklü parçacıkları korona dışına ve ötesine fırlatan otoyollardır. (Bunları , plazmanın güneşin yüzeyinden fırladığı ve ardından tekrar aşağıya daldığı kanallar boyunca kapalı manyetik alan çizgileriyle karıştırmayın. Bununla birlikte, herhangi bir zamandaki menşe noktaları, güneş lekesi popülasyonundan etkileniyor gibi görünmektedir. Gökbilimciler, bu şeyler kıt olduğunda, güneşin ekvator bölgesinden gelen yavaş rüzgarları ve kutuplardan hızla çıkan rüzgarları gözlemler. Ancak güneş lekeleri daha yaygın hale geldiğinde, iki tür güneş rüzgarı, parlayan küremsi boyunca birbirine daha yakın olarak ortaya çıkar.

Bir güneş rüzgarı ne kadar hızlı hareket ederse etsin, korona sonunda yavaşlayacaktır. Güneş rüzgarları her yönden güneşten çıkar. Bunu yaparak, güneşi, ayı ve güneş sistemimizdeki diğer tüm cisimleri barındıran bir uzay kapsülünü muhafaza ederler. Bilim adamlarının heliosfer dediği şey bu. Galaksimizdeki yıldızlar arasındaki boş görünen  yıldızlararası ortam (ISM) ile doludur. Esasen, heliosfer, bunlarla çevrili dev bir boşluktur.

Daha ziyade süper boyutlu bir soğan gibi, heliosfer katmanlı bir yapıdır. Sonlandırma şok uzak Plüton ve ötesinde bir tampon bölge olan Kuiper Kuşağı güneş rüzgarı hızla hız azalır. Bu noktanın ötesinde, yıldızlararası ortam ve güneş rüzgarlarının güç açısından eşit olarak eşleştiği bir yer olan heliosferin dış sınırı uzanır.

Kutup Işıkları, Uydular ve Ay Jeolojisi

Dünya, ikiz bir manyetik alana sahiptir. Güneş rüzgarı bu alana atmosferimizdeki atomlar rüzgarlarla temas ettikten sonra enerjilenir. Söz konusu enerji, büyüleyici ışık gösterilerini tetikler. Venüs ve Satürn gibi diğer gezegenler de auroralara tanık olurken, Dünya’nın ayı bunu yapmaz. Yine de, güneş rüzgarları, çevredeki çim alanlardan daha koyu veya daha açık ten rengi olma eğiliminde olan ayımızın bölümleri olan ” ay girdaplarının ” varlığını açıklayabilir.

Kökenleri bir gizem, ancak devam eden bir NASA uzay misyonu tarafından toplanan kanıtlar, renksiz lekelerin aslında ev güneş yanığı izleri olduğunu gösteriyor. Ay yüzeyinin bazı kısımları, küçük, izole edilmiş manyetik alanlarla güneş rüzgârından korunmaktadır. Ancak diğer alanlar açığa çıkıyor. Yani teoride rüzgar bu noktalara çarptığında, bazı kayaların renk tonlarını değiştiren kimyasal reaksiyonlar başlatıyor olabilirler. İnsan yapımı cihazlar da hareket eden plazmaya karşı savunmasızdır. Yapay uydulardaki elektrik bileşenlerinin, güneş kaynaklı yüklü, atom altı parçacıklar tarafından sonra arızalandığı bilinmektedir.