İşte Burundi Hakkında Bilmeniz Gerekenler

Burundi Cumhuriyeti Ve Coğrafi Konumu Nedir?

Burundi Cumhuriyeti, Doğu Afrika’nın Büyük Göller bölgesinde, karayla çevrili bir ülkedir. Tanzanya doğuda ve güneyde, batıda Kongo Demokratik Cumhuriyeti ve kuzeyde Ruanda ile sınırlandırılmıştır. Nüfusu 11.465.726 olarak tahmin edilmektedir ve alanı 28.000 km2’dir. Bujumbura, ülkenin başkentidir. Tanganyika Gölü, Burundi’nin güneybatı sınırında. Büyük Rift Vadisi’nin batıdaki uzantısı Albertine Rift, Burundi’de. Afrika’nın merkezinde ve yavaşça yuvarlanan bir plato üzerinde yatıyor. Merkezi plato, ortalama 5.600 fit (1.707m) yüksekliktedir. Sınırlar daha düşük kotlara sahiptir. Heha Dağı 8,810 fit (2,685m) en yüksek zirvedir ve başkentin güneybatısındadır. Nil, Burundi’nin ana nehridir. Burundi’nin güneybatı köşesinde, Tanganika Gölü bir diğer önemli su kütlesidir.

Arazi çoğunlukla mera veya tarımdan oluşur. Kırsal yerleşimler toprak erozyonuna, ormansızlaşmaya ve habitat kaybına neden olmuştur. Aşırı nüfus, ormansızlaşmanın ana nedenidir. Sadece 230 metrekare var. Kalan orman hala% 9 oranında tükeniyor. 1982 yılında koruma amacıyla kurulan iki milli park, Kibira Ulusal Parkı ve Ruvubu Ulusal Parkı’dır. Burundi’nin 500 yıl önceki oluşumundan bu yana, Twa, Tutsi ve Hutu halkı ülkeyi işgal etti. İki yüz yıl boyunca, ülke Tutsi tarafından bir krallık olarak yönetildi. Almanya ve Belçika bölgeyi 20. yüzyılın başlarında işgal etti. Burundi ve Ruanda, bir Avrupa kolonisi olan Ruanda-Urundi oldu.

Hutu ve Tutsi arasındaki sosyal farklılıklar bölgesel huzursuzluğa yol açtı. Bu da 20. yüzyılın ortalarında Burundi’de bir iç savaşa yol açtı. Burundi şu anda başkanlık temsilcisi bir demokrasidir. Roma Katolikleri nüfusun yüzde 62’sidir. Yüzde 8 ila yüzde 10 Müslüman, geri kalanlar ise yerli dinleri veya diğer Hıristiyan mezheplerini takip ediyor.

Burundi, dünyadaki kişi başına düşen GSYİH’nın en düşük olanı ve en fakir on ülkeden biri olarak kabul ediliyor. İç savaşlar, yolsuzluk, HIV / AIDS ve zayıf eğitim GSYİH’yi olumsuz etkiledi. Burundi’nin nüfusu yoğun ve göç oranı yüksek. Doğal kaynaklar kobalt ve bakır içerir. Kahve ve şeker en önemli ihracatlardır.

Burundi Krallığı Ve Tarihçesi

Burun devletinin ilk kanıtı, doğu eteklerinde ortaya çıktığı 16. yüzyılın sonlarına dayanmaktadır. Sonraki yüzyıllarda, daha küçük komşuları ekleyerek genişledi. Büyük Göller bölgesindeki Burundi Krallığı veya Urundi, altında birkaç prens olan geleneksel bir hükümdar tarafından yönetilen bir devletdi; arka arkaya mücadeleler yaygındı. Mwami olarak bilinen kral (hükümdar olarak tercüme edilmiştir), toprağın çoğuna sahip olan ve yerel çiftçilerden (çoğunlukla Hutu) ve çobanlardan (çoğunlukla Tutsi) bir haraç ya da vergi talep eden tam bir aristokrasiye (Ganwa) yöneldi. Burundi Krallığı, hiyerarşik bir siyasi otorite ve zorunlu ekonomik değişim ile karakterize edildi.

Tutsi, 18. yüzyılın ortalarında ubugabire’nin gelişmesiyle birlikte toprak, üretim ve dağıtım konusunda otorite yetkisini elinde tutuyordu. Nüfusun haraç ve toprağın mülkiyeti karşılığında kraliyet koruması altına aldığı bir müşteri ilişkisi. Bu toplumun alt seviyelerinde genellikle Hutu halkı vardı ve piramidin en altında Twa vardı. Sistem bir miktar akıcılığa sahipken, bazı Hutu halkları soylulara aitti ve bu şekilde devletin işleyişinde de söz sahibi oldu.

Hutu ya da Tutsi sınıflandırması sadece etnik kriterlere dayanmıyordu. Zenginlik ve hayvancılık kazanmayı başaran Hutu çiftçilerine düzenli olarak Tutsi’nin daha yüksek sosyal statüsü verildi, hatta bazıları Ganwa’nın yakın danışmanları oldu. Öte yandan, tüm sığırlarını kaybeden ve daha sonra yüksek statüsünü kaybeden ve Hutu olarak adlandırılan Tutsi raporları da var. Dolayısıyla, Hutu ve Tutsi arasındaki ayrım, tamamen etnik bir kavram yerine sosyo-kültürel bir kavramdı. Hutu ve Tutsi halkı arasında birçok evlilik raporu da vardı. Genel olarak, bölgesel bağlar ve aşiret gücü mücadeleleri Burundi’nin siyasetinde etnik kökene göre çok daha belirleyici bir rol oynadı.

Burundi, kral Ntare V Ndizeye’nin, monarşiyi ortadan kaldıran ve 1966 Kasım darbesini takiben cumhuriyet ilan ettiği Başbakan ve Genelkurmay Başkanı Yüzbaşı Michel Micombero tarafından görevden alındığında monarşi olmaktan vazgeçti. I. Dünya Savaşı’nda mağlup olduktan sonra Almanya, Doğu Afrika kolonilerinin kontrolünü Belçika’ya verdi. 20 Ekim 1924’te, modern Burundi ve Ruanda günlerinden oluşan bölge, Belçika Milletler Cemiyeti’nin emri altında Ruanda-Urundi olarak Belçika İmparatorluğu’nun pratik bir parçası oldu. Belçikalılar bölgenin krallık hanedanının devam etmesine izin verdi.

II. Dünya Savaşı’ndan sonra, koloni Belçika kontrolü altında Birleşmiş Milletler Güven Bölgesi oldu. 1940’lı yıllarda bir dizi politika bölünmeye neden oldu. 4 Ekim 1943’te, yasama yetkileri krallıklar ve baş şeflikler arasında bölündü. Krallıklar topraklardan sorumluydu. Bazı güçler ayrıca Burundi’nin bağımsızlığına etki eden yerel makamlara da dayandı. 20 Ocak 1959’da, Burundi’nin hükümdarı IV. Mwami Mwambutsa, Belçika’dan Burundi ve Ruanda’dan ayrılmalarını istedi. Öneriye dikkat çekmek için altı ay sonra siyasi partiler kuruldu. Bunlardan ilki Ulusal İlerleme Birliği (UPRONA) oldu.

Ruanda’daki istikrarsızlık ve etnik zulüm, Burundi’nin bağımsızlık yolunu etkiledi. 1959 Kasım’ında, Ruanda’daki Hutu Tutsi’ye saldırdı ve binlerce kişi tarafından öldürüldü. Tutsi, Burundi ve Uganda’ya kaçtı. Bir zamanlar Burundi’ye gelenler, Tutsi misillemede yerel Hutu ile savaşmaya başladı. 1960’da Hutu, Belçika’da yapılan seçimleri kazandıktan sonra Ruanda’da iktidara geldi. 1993 yılının Haziran ayında seçimler yapıldı. Burundi’deki (FRODEBU) Hutu Demokrasi Cephesi’nin lideri Melchior Ndadye seçimleri kazandı ve ilk Hutu devlet başkanı oldu. Tutsi askerleri, Ekim 1993’te Ndadaye’ye suikast düzenledi ve gruplar arasında yıllarca süren şiddeti tetikledi. İlerleyen yıllarda 300.000 kişinin öldüğü tahmin edildi.

Parlamento 1994 yılında cumhurbaşkanı olarak başka bir Hutu, Cyprien Ntaryamira seçti. Ruanda cumhurbaşkanı ile birlikte uçakları vurulduğunda öldürüldü. Mülteciler daha sonra Ruanda’ya taşınmaya başladı. Hutu meclis başkanı Sylvestre Ntibantunganya, cumhurbaşkanı yerine atandı. Etnik şiddet, Hutus’un başkentte katledilmesiyle başladı. Tutsi Ulusal İlerleme Birliği parlamentodan ve hükümetten çekildi.
Burundi, dünyanın en fakir ülkelerinden biri. Eğitime erişim eksikliği ve HIV / AIDS de faktörlerdir. Halkın yüzde 80’i yoksulluk içinde yaşıyor. Burundi’nin yoksulluk durumu onu dış yardımlara bağlı kılıyor.

Tarım, 1997 yılında GSYİH’nın yüzde 58’ini oluşturan ülkenin en büyük endüstrisidir. Bu tarımın yüzde 90’ı geçim seviyesindedir. Kahve ihracatın yüzde 93’ü. Diğer ürünler arasında çay, mısır, pamuk, tatlı patates, sorghum, muz, maniok, süt, sığır eti bulunur. Nikel, kobalt, uranyum ve platin gibi doğal kaynaklar vardır. Para birimi Burundian frangıdır. Döviz kuru zayıf. 2008 yılında, bir ABD dolarına eşit olması için 1.184 Burun Frangı gerekti. Planlanan Doğu Afrika Federasyonu potansiyel olarak bir Burundi üyeliğine sahip olabilir. Ülke, Doğu Afrika Topluluğunun bir parçasıdır. Burundi’nin nüfusu 2019’da 11.465.726 olarak tahmin edildi.

AIDS, hastalığı nedeniyle 500.000’den fazla yerinden olmuş olan popülasyonu önemli ölçüde etkiliyor. İç savaş da göçe neden oldu. Mesela 2006 yılında ABD’ye 10.000 kişi kabul edildi. Burunyalıların çoğu, kentsel alanlarda yalnızca yüzde 6 olan kırsal alanlarda yaşamaktadır. Sahra Altı Afrika’da en yüksek ikinci nüfus yoğunluğuna, metrekare başına 315’tir.

Hutus nüfusun yüzde 85’i, Tutsi yüzde 15’i ve yüzde 1’inden azı Twa.
Katolikleri ise tüm Burunyalıların yüzde 62’sini oluşturuyor. Nüfusun kalan yüzdeleri Protestan ve Anglikan. Yerli dinler nüfusun yüzde 23’ünü oluşturuyor. Müslümanların çoğunluğu Sünni olan yüzde 10’dur.

Yerel gelenek ve komşu ülkeler Burundi’nin kültürünü etkiliyor. Sivil huzursuzluk kültürel uygulamalarını engelledi. Tarım nedeniyle, öğünlerin çoğu et içermez ve mısır, tatlı patates ve bezelyeden oluşur. Toplantılarda birliği sembolize etmek için çoğu, büyük bir kaptan impeke denilen bir bira içer. Burundi’den önemli kişiler arasında Kidum olarak bilinen şarkıcı Jean Pierre Nimbona ve bir futbolcu olan Mohammed Tchite sayılabilir.

El sanatları önemli bir sanat formudur ve turistlere hediye olarak verilmektedir. Burunyalı sanatçılar genellikle sepet dokumacılığına katılıyor. Maskeler, kalkanlar, heykeller ve çanak çömlekler de yapılmıştır.
Burundi Üniversitesi en büyük kurumdur. Okuryazarlık, erkekler arasında sadece yaklaşık yarısı ve kadınlar için yüzde 25’tir. Bujumbura’daki Burundi Jeoloji Müzesi, Burundi Ulusal Müzesi ve Gitega’daki Burundi Yaşam Müzesi dahil olmak üzere çeşitli müzeler bulunmaktadır.