Kilise’yi Kuran Adamın Hikayesi

Güney Afrika’nın En Büyük Kilisesini Kuran Gizemli Adamın Hikayesi

1925’te Engenas Lekganyane tarafından kurulan kilise, “Güney Afrika’daki en büyük yerli dini harekettir.” Birmingham Üniversitesi İlahiyat Profesörü Allan Allan Üniversitesi’ne göre, on Güney Afrikalı’dan birinin tahminen bir üyesi olduğu tahmin ediliyor. Kilisenin iki şubesi var. Asıl kurucunun torunu Bishop Barnabas Lekganyane (d. 1955) tarafından yönetilir. Ayrılma St Engenas ZCC adaşı ve torununa başkanlık eder. Ana şubenin normal üyelerinin her zaman Yıldız rozetleri giymesi beklenir. Kendileri için St Engenas üyeleri spor Dove rozetleri. Her iki örgüt de bir Hristiyanlık ve geleneksel Afrika inancının kaynaşması. Diğer uygulamaları yanı sigara ve domuz eti yemeyi yasaklarlar. Yıldız bölümünde kendine özgü bir erkek organizasyonu var.

ZCC’nin sınırsız büyümesi, esas olarak Hristiyanlığı Güney Afrika’ya tanıtan geleneksel Protestan kiliselerini yok etti. Bölgedeki geniş üyelik tabanlarına ek olarak, ulaşım, tarım ve sigorta gibi alanlarda kapsamlı iş imparatorluklarını da kontrol ediyorlar. Ancak, Lekganyane, Güney Afrika’daki Hristiyanlığın yeniden tanımlanmasında merkezi olmasına rağmen, yaşam öyküsünün izini sürmek oldukça zordu. Çok az sayıda yazılı kayıt vardı. Ek olarak, ZCC her zaman gizli olmuştur. Üyelerin kiliseyi yabancılarla görüşmesi yasaktır. Kilise yazıları üyelerle sınırlıdır ve halk kütüphanelerinde hala bulunamamaktadır. 1940’lı yıllardan itibaren araştırmacılar, kilisenin mesajı ve uygulamaları üzerinde sıkı kontrol sağlamaya çalıştığı için de boğuldu.

Engenas Lekganyane ve Erken ZCC: Bir Yetkisiz Tarih esrarengiz figür ve onun kilisenin temelleri üzerine ışık tutuyor. Biyografinin tamamı, son birkaç yılda Engenas ve ZCC hakkında önemli miktarda yeni dokümantasyonun ortaya çıkmasından sonra mümkün oldu.

Engenas Lekganyane kimdi?

Lekganyanlar, Polokwane’nin doğusundaki tepelerde yaşayan küçük bir Pedi şefinin sıradan üyeleriydi. Alman misyonerlerin sahip olduğu topraklarda yaşıyorlardı ve Engenas, misyon ve kabile arasındaki bir toprak anlaşmazlığı konusunda siyasi bir anlaşmazlık çıkmadan önce bir Protestant olarak büyüdü. 1890’ların sonunda genç Engenas, Lutherans’ın yerine getirilen Xhosa Presbiteryen misyonerleri tarafından eğitildi. Yani Engenas çok ortodoks bir Protestan geçmişine ve eğitimine sahipti. Lekganyane’nin eğitimi ve yaşamı, 1899’da İngilizler ve Boers arasında Güney Afrika Savaşı’nın patlak vermesinden sonra tamamen kesintiye uğradı. Sonunda, Tzaneen ve uzak Boksburg’da belediye inşaatı projelerinde çalışmak üzere evi terk ederek göçmen bir işçi oldu. Bu yıllar boyunca Pentekostal veya Siyonist kiliselere katıldı. Fakat Protestan şefi tarafından Tzaneen’den kovuldu. 1915 yılında 30 yaşında eve dönerek kendi kilisesine 14 üyeyle başladı. 10 yıl içinde 926 takipçisi vardı ve köyüne bitişik kutsal bir tepe olan Mt Thabakgone’un tepesinde vizyonunu takiben ZCC’ye başladı. Lekganyane, başlangıçta John Alexander Dowie adlı bir Avustralya inanç şifresinden ilham aldı. Teolojisinin çoğunu, 1910-1916 yılları arasında ait olduğu beyaz liderliğindeki Apostolik İnanç Misyonundan, Pentostal bir gruptan aldı.

Afrika geleneğinden alınmış birçok sözdizimsel uygulamaya yer verdi. Bunlardan en önemlisi, Daniel Nkonyane adlı erken bir Siyonist tarafından kabul ettiği bir uygulama olan kilisesine atadan ibadet etmek oldu. 1948’de kilisesi yaklaşık 50.000 üyeye ulaştı. ZCC topluluğu içindeki efsanesi o zamandan beri büyük ölçüde büyüdü. Arkasında yazı yazma metni bırakmasa da, ZCC onu kutsal anlatılarına odakladı. Dini çağrısının ve iddia ettiği çeşitli mucizelerin ve peygamberlerin öyküsü tüm üyeler tarafından iyi bilinmektedir. ZCC’yi dini bir juggernaut’a çevirmeyi başarmasının sebeplerinden biri de finansal zaafıydı. Mülkiyet edindi ve genişleme için dikkatlice bağışlar kullandı. Ayrıca, öncelikle Afrika nüfusunun en büyük büyüyen kesimi olan göçmen işçilere hitap etti. Engenas Lekganyane (yaklaşık 1885-1948) 71 yıl önce Polokwane’in doğusundaki özel çiftliğinde öldü.

Ömrü boyunca, Lekganyane asla yazılı basından söz edilmedi. Kimse hızlı gömülmesinin ardından ölüm ilanını yazmadı. Sonunda, gizemli ve esrarengiz bir varoluş yaşadı.