Köpeklerde Yalama Davranışları

Köpeklerde Yalama Davranışları

Çoğu köpek sahibi evcil hayvanlarının her türlü yalama eğilimine bakma eğiliminde olmalarına rağmen, bu durumda köpeğin davranışının tamamen farklı bir anlam taşıdığını fark etmiştir. Bazı yeni araştırmalar gösteriyor ki, köpekler stres altındayken, belki de başkalarında negatif duygusal durumları tanıyarak, bu sosyal olmayan temas yamamalarını tetikleyebilir. Geçtiğimiz birkaç on yıl boyunca, araştırmacılar bir köpeğin yalama davranışının baskınlık, niyetler ve zihin durumu hakkındaki bilgileri iletebileceğini fark etmeye başladılar. Mevcut fikir birliği, dudak veya hava yalaması esas olarak bir pasifleştirici davranış olmasıdır. Tüm pasifleştirici sinyaller arasında ortak olan şey, köpek yavrusu benzeri davranış unsurları içermeleridir. Çocuk davranışı, köpek eşdeğeridir. Çoğu yetişkin kendi türlerinin yavrularını beslemeye eğilimlidir ve aslında onlara saldırmaya karşı güçlü bir engelleme olduğu görülmektedir. Bu nedenle, baskın olmayan, korkmuş veya zayıf yetişkinler köpekbalığı benzeri duruşlar benimseyecek ve saldırganlığı önlemek için çocuk eylemleri gerçekleştireceklerdir. Bu davranışlar genellikle tehdit edici hayvanın ruh halini yumuşatır ve normalde her türlü fiziksel saldırıyı engeller.

Yavrular çöplerinde olgunlaştıkça, kendilerini ve çöp arkadaşlarını yalamaya ve temizlemeye başlarlar. Bu karşılıklı yalama ve tımar, çeşitli sosyal işlevlere hizmet eder. Açıkçası yavruları temiz tutmaya yardımcı olur, ancak süreç içinde yavrular arasındaki bağları güçlendirmeye yardımcı olur. Bu sevgiyi oluşturan asıl mekanizma karşılıklı memnuniyettir. Bir köpek yavrusu, böylece kulaklar ve sırtlar ve yüzler gibi ulaşılması zor yerlere ulaşmaları için yoldaşları olabilir ve onları, erişilemeyen bölgelerindeki yavrularını yalayarak geri ödeyebilirler. Arkadaşlar ve aileler, arkadaşları ve aileleri düşünceli bir jest olarak gördüklerinden, başka bir köpeği yalama eylemi bir iletişim aracı olarak önem kazanır. Yalama, böylece, faydacı bir hareket haline gelmek için faydacı ve yararlı bir hareket olmaktan çıkar. Bu hareketin şu anda bir köpek yavrusu yaşamındaki anlamı iyi niyet ve kabullenmeyi içerir.

Yalama genellikle köpek yavrularının hayatında, annesinin sütüne daha az bağımlı hale geldiklerinde, bir süre daha sürer. Vahşi doğada, bir anne kurt avcılığından döndüğünde, o, ocağında kendi kendini beslemiş olacaktı. Denize girdiğinde, yavrular onun etrafında toplanır ve yüzünü yalamaya başlar. Bir romantik için bu birkaç saat yokluğunda annenin dönüşünde sevilen tüm yavruları ile sevgi dolu bir tebrik gibi görünebilir. Onu mutluluk içinde öpmek olarak görüyorlar. ve rahatlama. Bununla birlikte, bu yüz yalamalarının gerçek amacı gerçekten çok daha işlevseldir. Yabani köpekler iyi gelişmiş bir regürjitasyon refleksine sahiptir ve yavrular annelerinin yüzünü ve dudaklarını yalayarak yiyeceklerini kusmasına neden olur. Annenin, karnında yiyecekleri geri sürüklemeye çalışmak yerine karnında yiyecek taşıması en uygun olanıdır. Ayrıca, kısmen sindirilen bu malzeme genç yavrular için ideal bir yemek yapar. Yavrular iyi beslenmedikçe bu köpek yavrusu uyarılmış regürjitasyon evcil köpeklerde sıklıkla görülmemektedir. Yalama davranışının gelişimini anlamak, meydana geldiği başka bir yeri yorumlamaya yardımcı olur. Yetişkin köpeklerde yüz yalama, daha baskın bir köpeğe saygı ya da ilginin bir işareti olabilir. Yalama yapan köpeğin genellikle vücudu küçültmek ve bedeni küçültmek için bedeni düşürür, çocuk davranışının etkisine katkıda bulunur. Yüz yalamaktan gelen köpek, jestleri kabul etmek için boyunda durmaksızın egemenliğini gösterir, ancak diğer köpeği de yalamamış olur.

Genellikle yalama davranışı sergileyen stresli ve korkulu bir köpektir ve bu davranışlar öfkeli bir köpeğin yalacak kadar yakın bir köpek ya da insan olmadığı zaman bile yalayabildiği kadar ritüelleşmiştir. Kendi dudaklarını yalayabilir, tıpkı stres altındaki insanların dudaklarını ısırması gibi. Bazen köpek dilini hızla uzatır ve havayı yalıyor gibi görünür. Diğer zamanlarda köpek yere düşebilir ve kendi pençelerine ya da vücuduna gergin bir şekilde yalayabilir. Yeni başlayan bir köpeğin itaat sınıfının ilk gününde bu tip dudak yalama ya da hava yalamayı görüyorum. Köpekler sık ​​sık streslidir çünkü işleyicileri biraz gergin, çevresi garip ve odada tanıdık olmayan köpekler var. Sınıflar ilerledikçe, oda, durum ve diğer köpeklerin hepsi tanıdık hale gelir ve yalama davranışı hızla kaybolur. Veteriner hekimler tarafından danışmanlık odalarında sıklıkla aynı davranışları gözlemledikleri söylendi. Köpek, yabancılarla ve bilinmeyen gelecekteki olaylarla dolu bu yeni çevre hakkında endişe ederken hava ve dudaklarını yalıyor. Bazı yeni araştırmalar, diğer köpeklerdeki veya insanlardaki olumsuz duyguları tanımanın, bu tür yalama davranışlarını tetikleyebileceğini göstermektedir. Araştırma ekibi İngiltere’deki Lincoln Üniversitesi’nde Yaşam Bilimleri Okulu’ndan Natalia Albuquerque tarafından yönetildi. Bu çalışmada kullanılan köpekler çeşitli cins köpeklerdi.

Araştırmacılar, köpeklere, farklı tipte duygular sergileyen tanıdık insan ya da köpek yüzlerinin fotoğraflarını sundular (bu durumda öfkeli ya da saldırgan yüzlere karşı mutlu ya da oynak yüzler). Fotoğraflar yan yana sunuldu ve bilim adamları, köpeklerin hangi resimlere baktıklarını ve köpeklerin hangi tepkileri sergilediklerini görüntülediler.

Sonuçlar, köpeklerin bir köpek ya da öfkeli ya da agresif bir ifade gösteren bir insan yüzü ile sunulduğunda, her beş seferden bir tanesinin kabaca yattığını ya da bir yalama ya da köpekten bir hava yalamayı tetikleyeceğini göstermektedir. Araştırmacılar bunu, böyle olumsuz bir duygusal görüntünün, köpeğe anlık, düşük seviyeli stres tepkisi oluşturduğunun bir göstergesi olarak yorumlamaktadırlar. Bu hafif stres veya endişe , köpeğin istemsiz bir şekilde yalamak için yeterliydi. Bunun, bu tür yalama davranışlarının, köpeğin bir endişe ya da endişe ifadesini temsil ettiğini teyit ettikleri sonucuna varmışlardır.

Bu verilerde ilginç bir tuhaflık vardı. Bir insanda negatif bir yüz ifadesi ile karşılaşıldığında, köpekler, başka bir köpeğin negatif bir ifadesi ile karşılaştıklarında dudak yalama ya da hava yalamaktan iki kat daha muhtemeldir. Bu, araştırmacıların gerçekten net bir açıklamaya sahip olmadığı şaşırtıcı bir bulgu. Bununla birlikte, bir spekülatif olasılık, insanların yüz ifadelerine köpeklerden çok daha duyarlı olmalarıdır. Bu yüzden, ağzından çıkan bir dil gibi ince bir hareketin, diğer köpeklerden ziyade insanlar tarafından tanınması ve yanıtlanması daha olasıdır. Eğer durum buysa, köpekler ve insanlar birlikte evrimleştikçe, köpek kaygısının insanlar ile ilgili bir şey tarafından tetiklendiğinde jestin verilme olasılığı daha yüksek olacaktır. Spekülatif olmayan şey şu ki, sosyal durumlarda hava yalama ve dudak yalamalarının, bir köpeğin endişeli veya endişeli hissedebileceğine dair işaretler olduğu açıkça ortaya çıkıyor.