Medya Platformları Nasıl Güçlendi?

Medya Platformları Nedir?

Çevrimiçi platformlar politik ve sosyal katılım için önemli bir yer haline gelmiştir. Bir yandan övüldüler onların ilerici özellikleri için. Bunun nedeni, büyük bir organizasyon potansiyeli sunmaları, siyasi hesap verebilirliği arttırmaları ve önemli sosyal ve politik tartışmalardan daha az güçlü sesleri dışlama eğilimi gösteren eski medya uygulamalarını bozmalarıdır. Bunun nedeni, yeni medya platformlarının embolize edilmesi ve hatta zorbalığının, etnik çekiciliğin ve sosyal bütünleşme tehdidi olan milliyetçi radikallerin olmasıdır. Her iki bakış açısı da haklıdır. Yeni medya platformları demokrasi için güçlü güçler ve aynı zamanda tehlikeli, mezhepçi ve bölücü fikirler için de bir alan olabilir. Bu platformları kontrol etmek için bir dizi hükümet bu korkuları istismar ediyor gibi görünüyor.

Bu girişimlerin Afrika genelinde çok daha yaygın hale gelmesi muhtemeldir. Uganda, Kenya, Tanzanya, Zambiya ve Gambiya, sosyal medya kullanıcılarını özel olarak hedef alan yasalar çıkardı. Bu yasaların bir kısmı, çevrimiçi olarak ücretsiz konuşmayı suçlu kılarken, diğerleri sosyal medyayı kullanıcılar için çok pahalı hale getirmiştir. Bununla birlikte, yeni medya platformları giderek daha çok kullanılıyor. Siyasi manzaradaki önemi fazla vurgulanamaz. Bunun nedeni, insanların kamusal iletişimden dışlanmalarına, korkularını ve arzularını daha önce mümkün olmayan bir şekilde ifade etmelerine izin vermeleridir. Twitter, Facebook ve WhatsApp gibi uygulamaların yaygın kullanımı, kamusal tartışmalarda geniş bir kullanıcı yelpazesini dahil etmede özellikle etkili olmuştur.

Vatandaşlar önemli siyasi hikayeleri kapsayacak ana basınca güvenmek yerine, dijital alanda sorunları tartışabilirler. Hikayeleri ana akım medyaya yayıldıklarında, onları önemli haber öğeleri olarak ele almaya başlarlar. Twitter özellikle birçokları için yararlı bir politik araç haline geldi. Twitter’ın standart etiketler, yerel çekimleri yansıtmak için yaratıcı bir şekilde ayrılmıştır. Mizah, yerel diller ve deyimler boldur. Katılımcıların kendi liderlerini de “etiketleyebildikleri” gerçeği, otoritenin doğrudan karşı karşıya kaldığı anlamına gelir. Ve gayri resmi bir yerleşimde yaşayan fakir bir kişi, artık devlet başkanına başka kimseler kadar otorite ile karşı karşıya gelebiliyor. Bu küçük zaferler önemli. Bu platformlar ayrıca, kullanıcıların küresel meseleleri ve meşruiyetlerini sağlamak için yerel meseleleri uluslararası kaygılar ile bağlamalarını sağlamıştır. Örneğin, Kenya’da #JusticeForKemunto’yu birleştiren bir tecavüz karşıtı kampanya, [#MeToo hareketine], kadınlara karşı cinsel şiddete karşı benzer bir başkaldırı ve öfke eklemiyle kusursuz bir şekilde bağlantılı olabilir.

Devlet kontrolü

Eski medyanın kayması tesadüfi değildir. Bazı Afrika hükümetleri medya sektörü üzerinde hâlâ büyük bir kontrol uyguluyor. Çünkü devlet, Sahra-altı Afrika’daki medyadaki en büyük tek reklamcı olmaya devam ediyor ve bu nedenle kapsama ve içeriği etkileyebilir. Bu yüzden dijital alan çok önemlidir. Göreceli olarak yeni bir iletişim yapısının ortaya çıkışı – ki bu durum amorf, sınırsız ve büyük ölçüde devlet kontrolünden etkilenmez – hükümetleri hesaba katmanın yeni yolları vardır. Bazıları artık muhalif söylemleri online olarak karşılayabilmek için dijital olarak tanınmış devlet görevlilerini kullanıyor. Diğerleri, ceza yasaları ve vergilendirme yoluyla çevrimiçi söylemi kontrol etmek için düzenlemeleri uygulayarak daha ileri gitmiştir. Örneğin, Tanzanya’da, dijital içerik üreticileri – blogcular dahil – yılda 900 dolara mal olan lisans almak zorundalar . Uganda’da veri paketleri, günde 0.05 dolarlık bir ücretle çok daha pahalı. Zambiya da benzer önlemler almayı planlıyor.

Diğer ülkeler, özgür çevrimiçi konuşmayı engelleme çabalarında çok daha fazla zalimdiler. Örneğin Kamerun, Mısır ve Etiyopya, interneti düzenli olarak kapattı. Hükümeti çok eleştiren kullanıcılar rutin olarak tutuklanıyor, tehdit ediliyor veya hapse atılıyor. Bu yeni medya platformlarının tamamen problemsiz olduğunu söylemek değil. Sosyal medya sahte haberleri oluşturmak ve yaymak için kullanılmıştır. Bu, bir dizi Afrika ülkesinde demokratik süreçleri baltalayan tehlikeli bir yanlışlık rejimine katkıda bulunmuştur. Bu sırasında böyleydi Kenya’nın 2017 genel seçimlerinden iktidardaki Jubilee partisi Cambridge Analytica istihdam onun seçim umutlarını artırmak için, İngiltere merkezli halkla ilişkiler şirketi. Şirket daha sonra sosyal medyayı doldurmak ve sahte haberleri oluşturmak ve dağıtmak için bot kullanmakla suçlandı.

Benzer şekilde, Güney Afrika’da iktidardaki Afrika Ulusal Kongresi ve muhalefetteki Demokratik İttifak’ın, belediye seçimleri sırasında rakipleri suçlamak için sahte haberleri yaymak amacıyla sosyal medyayı kullandıkları bildirildi. Bu eğilimler, sahte haberlerin, yanlış bilginin ve dezenformasyonun kıtanın beden politikasını etkilediğini ve bunun tehlikeli bir gelişme olduğunu yansıtıyor.

Gelecekteki tehditler

Ancak, yeni medya platformlarının artık Afrika’nın kamusal kültürünün bir parçası olduğunu ve kamu yaşamındaki önemlerini durduran, hayal kırıklığına uğratan ya da zayıflatmaya yönelik herhangi bir teşebbüsün başarısızlığa uğratacağını söylemek güvenli. Bununla birlikte, onların yarattıkları yaratıcı kullanım yapıcı ve ilerici olmalıdır. Örneğin, kollektif siyasi örgütlenmenin ve ifadesinin giderek artan bir biçimde devlet tarafından zayıflatıldığı ülkelerde – Tanzanya – yeni medya aracılığıyla kendini ifade etme örnekleri önemli direniş poşetleri oluşturur. Bu cepler, topluca bakıldığında, devlet baskısına ve aşırılıklara odaklanmaya yardımcı olabilir.