Otomobil Hava Yastıklarının Çalışma Prensibi

Hava Yastığı Emniyet Kemeri İlişkisi

Yıllar geçtikçe arabalar oldukça daha güvenli hale geldi. Son 30 yılda aktif ve pasif güvenlik sistemlerinin entegrasyonu ile yolcu güvenliğinin artırılmasında büyük adımlar atıldı. Sonuç olarak, araç kazaları ve çarpışmalar artık eskisinden daha fazla hayatta kalma oranına sahip.

Aktif güvenlik sistemleri bir kazayı (ABS ve çekiş kontrolü gibi) önlemeye yardımcı olmak için teknoloji kullanırken, pasif güvenlik sistemleri otomobilin doğal tasarımının bir parçasını oluşturur ve sadece bir kaza durumunda devreye girer. Bunlar emniyet kemerleri, ve hava yastıkları gibi şeyler. Saatte dokuz mil (saatte 14,48 kilometre) katı bir bariyere çarpmaya eşdeğer bir önden çarpışmada, aracın önündeki çarpışma sensörleri ani yavaşlamayı algılar ve bir başlatıcıyı (bazen ateşleyici veya maytap). Bir başlatıcı, itici bölmeyi ısıtan ve içine giren ince bir tel içerir.

Bu, şişiricinin içinde katı kimyasal itici maddenin, esas olarak sodyum azitin, hızlı bir kimyasal reaksiyona (genellikle bir piroteknik zincir olarak adlandırılır) geçmesine neden olur.

Hava yastığı, otomobil yolcularını bir çarpışma durumunda ciddi yaralanmalardan korumak için tasarlanmış şişirilebilir hava yastığı destek sistemi (SRS) olarak da bilinen şişirilebilir bir emniyet sisteminin bir parçasıdır, çünkü hava yastığı emniyet kemerleri tarafından sunulan korumayı desteklemek üzere tasarlanmıştır. Emniyet kemerleri, özellikle yan etkiler, arka darbeler ve devrilmeler olmak üzere yolcuyu güvenli bir şekilde yerinde tutmak için hala gereklidir. Bir çarpışmayı tespit ettikten sonra, hava yastıkları maruz kalan kişiyi gazla dolu büyük bir yastıkla doldurmak için anında şişer.

Saatte dokuz mil (saatte 14,48 kilometre) katı bir bariyere çarpmaya eşdeğer bir önden çarpışmada, aracın önündeki çarpışma sensörleri ani yavaşlamayı algılar ve bir başlatıcıyı (bazen ateşleyici veya maytap). Bir başlatıcı, itici bölmeyi ısıtan ve içine giren ince bir tel içerir. Bu, şişiricinin içinde katı kimyasal itici maddenin, esas olarak sodyum azitin, hızlı bir kimyasal reaksiyona (genellikle bir piroteknik zincir olarak adlandırılır) geçmesine neden olur.

İlk kaydedilen hava yastığı 1950’lere dayanıyor, ancak Porsche sadece 1987’de 944 Turbo modellerinde sürücü ve yolcu yan hava yastıklarını standart bir özellik haline getirdi. Mercedes-Benz, 1981’den beri S-Serisi modellerinde seçenek olarak hava yastıkları sunuyordu. Hava yastıkları Tamamlayıcı Emniyet Sistemleri (SRS) olarak bilinir ve bir emniyet kemeri ile birlikte çalışmak üzere tasarlanmıştır ve yerine takılmaz. Araç bir yüzeye veya başka bir araca çarptığında hızla şişen tarzı bir çanta kullanır, enerjiyi emmeye yardımcı olmak ve yolcu ile bir arabanın sert yüzeyleri arasında bir tampon oluşturmak için hava dolu bir yastık oluşturur.

Üreticiler, bir hava yastığının verimliliğini artırmak adına sistemin daha ince ayrıntılarına göre biraz değişecek olsa da, temel prensip aynı kalır.

Tipik bir hava yastığı sistemi, bir hava yastığı modülü (bir şişirme veya gaz jeneratörü ve bir hava yastığı içerir), çarpışma sensörleri, bir teşhis izleme ünitesi, bir direksiyon simidi bağlantı bobini ve bir gösterge lambasından oluşur. Bu bileşenlerin tümü bir kablo demeti ile birbirine bağlanır ve aracın aküsü ile çalışır. Hava yastığı sistemleri, kontak kapatıldıktan sonra veya akü bağlantısı kesildikten sonra yedek şarj tutar.

Modele bağlı olarak, yedek güç kaynağı bir saniye ile on dakika arasında sürer. Sistemin çalışması için hayati önem taşıyan bileşenler yıllarca hareketsiz kalabileceğinden, hava yastığı devresi, her bir başlatma sırasında, genellikle her bir başlatma sırasında kısa bir süre için yanan bir gösterge ile gösterilen dahili bir “kendi kendine test” gerçekleştirir.

Çarpışma sensörleri, otomobil bir çarpma veya bir çukurun üzerinden geçtiğinde veya küçük bir çarpışma durumunda hava yastığının şişmesini önlemek için tasarlanmıştır. Modül, sürücü tarafı uygulamaları için direksiyon simidine ve ön yolcu uygulamaları için torpido gözünün üzerine oturur.