Viteste İken Arabalar Neden Sarsılır?

Neden Arabalar Sarsılır?

Öte yandan, bir şanzıman, bir motor tarafından tekerleklere verilen dönüş gücünü artıran veya azaltan tüm cihazları ifade eden daha kapsamlı bir terimdir. Temel olarak, motor ve tekerlekler arasında bir aracıdır. Bir şanzıman iki ayrılmaz montajdan oluşur: bir kavrama takımı ve bir dişli kutusu.

Şanzımanlar nasıl çalışır?

Bir motorda yakıt yandığında doğrusal (düz çizgi) veya döner hareket yapan birkaç parça bulunur. Böyle bir parça krank milidir. Motorun çeşitli parçalarına bağlanır ve yanma enerjisinin harekete geçirilmesinden sorumludur. Yakıt bir motorda yandığında, krank mili dönme kuvveti veya tork üretecek şekilde döner, bu daha sonra tekerleklere aktarılır. Bununla birlikte, bir motor tarafından üretilen tork, örneğin, bir otomobilin durmadan veya bir yokuşta hareket etmesi için nadiren yeterlidir.

Bu nedenle, tork modülasyonu gereklidir. Daha önce belirtildiği gibi, şanzıman, motor ve tekerlekler arasında bir ara cihazdır ve bu işlevi etkin bir şekilde yerine getirir. Tork modülasyonu, dişli kutusunda mevcut olanlardan uygun boyutta dişliler seçilerek elde edilir. Tork modülasyonunun yanı sıra, dişli kutuları da sürüşün tersine çevrilmesini sağlar; Başka bir deyişle, uygun dişliler tekerleklerin yalnızca ileriye doğru hareket etmek yerine geriye doğru hareket etmesini sağlar.

Motor tekerleklere bağlandığında, vites seçimi yapılamaz, bu yüzden bir kuplaj / dekuplaj cihazı gereklidir. Bir bağlantı tertibatı, doğada mekanik (manuel şanzımanlarda bir kavrama) veya hidrolik (otomatik şanzımanlarda bir tork konvertörü) olabilir. Devreden çıkarıldığında, motor ve tekerleklerin bağlantısını keserek uygun bir vitrin seçilmesine izin verir. Vites seçiminde, debriyaj pedalı, debriyajı kavramak için serbest bırakılır, böylece gerekli torku tekerleklere iletir.

Tork modülasyonu nedir?

Tüm enerjinizi mümkün olan en hızlı şekilde ulaşmak için harcayacak olursanız, ortadaki nefesiniz kesilir ve durmaya zorlanırsınız. Bununla birlikte, enerjinizi yerçekiminin size uyguladığı gücün üstesinden gelmek için harcayacak olsaydınız, dilediğiniz kadar hızlı olmasa da, sonunda en üst seviyeye çıkarırdınız. Durum, hıza karşı dayanıklılık gerektiriyor; yavaş ve düzenli koşmak tek mantıklı seçenektir. Şimdi, daha az yorucu bir senaryo düşünün. Yokuş aşağı koşmanız istenirse, memnuniyetle kabul edersiniz. Tarafınızdaki yerçekimi sayesinde, bu cümleyi okumak için gerekenden daha hızlı bir şekilde yokuşun altına ulaşırsınız. Bununla birlikte, yokuş aşağı koşarken sık sık kendimizin kontrolünü kaybediyoruz ve aktif bir şekilde yuvarlanan taş gibi düşme riski karşısında yavaşlamaya çalışıyoruz. Bu bir dayanıklılık meselesi mi? Hayır. Aslında, biz böyle bir görev için dayanıklılığımızla fazlasıyla donatıldık. Ancak, aşırı hız kontrolü kaybetmemize ve dağınık bir kamusal utanç ve kırılmış kemik torbası olarak bitmemize neden olabilir.

Plajda koşmak için bunu karşılaştırın. Kayma ve kaymayı önlemek için yerçekimi kuvvetlerinin üstesinden gelmek veya kısıtlama yapmak konusunda endişelenmek zorunda olmadığından daha az dayanıklılık gerektirir. Hızınızı topladıkça, dik momentumunuz sizi sürdürür ve hızla hareket etmeye devam etmek için çok fazla enerji harcamak zorunda değilsiniz. Bir otomobilin şanzımanı bizim için tam anlamıyla elimizden gelenin en iyisini yapıyor: vites değiştirerek tork (dayanıklılık) ve hız (kontrolsüz bir iniş durumu) arasında bir denge kuruyor.

Dişli kutuları, daha düşük viteslerde daha fazla tork ve daha yüksek viteslerde daha fazla hız üretilmesini sağlar ve hız veya tork ihtiyacına bağlı olarak bir vites değiştirilmelidir. Yokuş yukarı veya yokuş aşağı hareket eden bir otomobil, sırasıyla daha fazla tork ve daha fazla hız kontrolü için ideal olarak daha düşük bir viteste olmalıdır. Bununla birlikte, seyir hızlarına ulaştıktan sonra, daha dayanıklılığa yönelik durumlarda kullanılacağı gibi aynı miktarda enerji kullanmak yalnızca israf değildir, aynı zamanda motorun bütünlüğüne de zarar verir. Bu nedenle daha yüksek hızlara ulaşmak için daha yüksek bir vitese geçmek gerekir. Bir ani otoyol boyunca tırmalayan bir kolla sürekli kıpırdanma eylemi göründüğü kadar anlamsız değil. Kesinlikle anlamsız olmasa da, kesinlikle sinir bozucu ve yorucu, bizi bir sonraki soruya yönlendiriyor: Otomobiller manuel veya otomatik şanzımanla donatılmıştır.

Bir manuel şanzıman, bir debriyajı kullanarak debriyajı kavramak ve devreden çıkarmak için sürücüye güvenir. Yarış arabası sürücüleri, her bir vitesteki maksimum ivmelenmeyi çıkarmalarını sağladıkları ve araba üzerinde daha fazla kontrol sağlamaları için manuel şanzımanı terçih ediyorlar. Yaygın olarak bulunan otomatik şanzımanlar, tork konvertörü tabanlı şanzımanları, Otomatik Manuel Şanzımanları (AMT’ler), Çift Debriyajlı Şanzımanları (DCT’ler) ve Sürekli Değişken Şanzımanları (CVT’ler) içerir.

Bununla birlikte, küresel topluluğumuzun bir bölümü manuel şanzımana bağlı kalarak bazı kaoslar yarattı, bu yüzden yapay yayınlar geliştirildi. Debriyajın fiziki olarak kenetlenmesi ve devreden çıkarılması gerekmeden sürücünün bir düğmeye tıklamasıyla vites değiştirmesini sağlar. Şanzımanların doğal bir dezavantajı vardır: tork mevcudiyeti. Sadece belirli RPM’lere kadar ulaşılabilir, bunun ötesinde motoru ileriye götürmek mekanik arızalara neden olur. Ana akım otomobil alemindeki elektrikli araçların ortaya çıkmasıyla, otomobillerin tekerlekler üzerinde verimli haline gelmesi sadece bir zaman meselesi!