Bahçe Bezelyesi

Bahçe Bezelyesi

Bezelye ( Pisum sativum ), aynı zamanda bahçe bezelye, Fabaceae ailesindeki otsu yıllık bitki olarak da adlandırılır, yenilebilir tohumları için neredeyse dünya çapında yetiştirilir. Bezelye taze, konserve veya dondurulmuş alınabilir ve kuru bezelye çorbalarda yaygın olarak kullanılır. Dahil olmak üzere bazı çeşitlerişekerli bezelye ve kar bezelye, yenilebilir ve çiğ veya yeşil fasulye gibi pişmiş yenen bakla üretmek; Doğu Asya mutfaklarında popülerdirler. Bitkilerin büyümesi oldukça kolaydır ve tohumlar iyi bir protein ve diyet lifi kaynağıdır.

Yerli bezelye kökeni kesin olarak belirlenmemiş olsa da, bezelye en eski ekili ürünlerden biridir. Yabani bitki, Akdeniz bölgesine özgüdür ve Orta Doğu’da Geç Neolitik Dönem’e tarihlenen antik kalıntılar bulunmuştur. Avrupa kolonileşmesi, ürünü Yeni Dünya’ya ve dünyadaki diğer bölgelere tanıttı. 1800’lerin ortalarında, Avusturya’daki bir manastır bahçesindeki bezelye, mesih Mend Mendel tarafından kalıtımın doğasına dair öncü çalışmalarında ünlü olarak kullanılmıştır.

Bezelye tesisi, uzunluğu 1.8 metreye (6 feet) kadar ulaşan oyuk ya da tırmanma saplı sert yapraklı bir yıllık bir bitkidir. Saplar, tırmanmayı kolaylaştıran ve üç çift yaprakçık ile bileşik yaprakları taşıyan terminal eğrilerine sahiptir. Sap başına iki ila üç arasında büyüyen kırmızımsı mor, pembe veya beyaz çiçekler kelebek şeklindedir. Meyve a, bakla olgun devre, en çok 10 cm (4 inç), bölme büyür. Podun içinde 5 ila 10 tohum kısa saplarla eklenir. Tohumlar yeşil, sarı, beyaz veya rengârenktir.
Ev bahçesinde, bezelye, düzgün olmayan iyi drene toprakta, gölgelenmemiş bir yere dikilmelidir . Büyüme mevsiminin serin kısmı büyümeyi ve gelişmeyi destekler ve bazen kışın ve ilkbaharda sıcak iklimlerde yetiştirilir. Bezelye etkileyen en yaygın hastalıklar kök çürüklüğü, külleme ve çeşitli viral hastalıklardır. Yaygın olarak yetiştirilen çeşitler cüce, yarı bodur, firar, pürüzsüz tohumlu ve buruşuk tohumludur. Konserve ve dondurma işlemleri, çeşitliliğe, bitkinin büyüklüğüne, baklaların şekline ve büyüklüğüne ve olgunlaşma dönemine göre değişir.