Bilim İnsanları Okyanusun Altındaki Deniz Isı Dalgasını Tanımladı

Araştırma, Kuzey Amerika’yı çevreleyen verimli kıta sahanlığı sularını gözlemlemek için bilgisayar modellerinin bir kombinasyonunu kullandı. NOAA’nın Fizik Bilimi Laboratuvarı’nda araştırma bilimcisi olan Dillon Amaya’ya göre, araştırmacılar ilk kez daha derine dalabiliyor ve bu aşırı olayların sığ deniz tabanlarında nasıl ortaya çıktığını değerlendirebiliyorlar. Küresel ısınmanın bir sonucu olan deniz ısı dalgaları, plankton kadar küçük ve balinalar kadar büyük organizmaların üretkenliğini ve dağılımını bozarak, dünyadaki okyanus ekosistemlerinin sağlığını önemli ölçüde etkiliyor.

Son on yılda yaklaşık %50 daha sık hale geldiler. Küresel ısınmadan kaynaklanan fazla ısının yaklaşık %90’ı, geçen yüzyılda yaklaşık 1.5 derece ısınan okyanus tarafından emildi. Bilim adamları, dip su sıcaklığı veri kümelerinin göreli azlığı nedeniyle değerlendirmeyi yürütmek için yeniden analiz adı verilen bir veri ürünü kullandılar. Bu teknik, mevcut gözlemlerle başlar ve etkisini simüle eden bilgisayar modellerini kullanır. Benzer bir teknik kullanan NOAA bilim adamları, küresel hava durumunu yeniden inşa edebildiler.

NOAA, CIRES ve NCAR’dan oluşan araştırma ekibi, dip deniz ısı dalgalarının yüzey muadillerinden daha uzun süre devam etme eğiliminde olduğunu ve üstteki yüzey sularından daha büyük ısınma sinyallerine sahip olabileceğini keşfetti. Aynı yerde, özellikle yüzey ve dip sularının karıştığı daha sığ bölgelerde eş zamanlı olarak da oluşabilirler.

Isı Dalgaları Deniz Yaşamını Nasıl Etkiler?

2015’te, her ikisi de “The Blob” olarak bilinen bir deniz ısı dalgasının neden olduğu, yosun ormanı habitat kaybının bir kombinasyonu, ekonomiye 185 milyon dolardan fazlaya mal olan kabuklu balıkçılık tesislerinin kapanmasına yol açtı.

Washington ve Kaliforniya kıyı toplulukları, rekreasyon amaçlı ustura istiridyesi ve deniz kulağı balıkçılığının kapanması nedeniyle toplam 84 milyon dolarlık turist harcamasını kaybetti. Alaska Körfezi morina balığının The Blob sırasında düştüğünü ve 2015 ile 2017 arasında bolluğunda %71’lik bir düşüş yaşadığını gösterdi.

Alışılmadık derecede sıcak olan dip suyu sıcaklıkları, aynı zamanda güneydoğu ABD boyunca istilacı aslan balıklarının yayılması, mercan ağarması ve ardından resif balıklarının azalması, genç Atlantik morina balığının hayatta kalma oranlarındaki değişiklikler ve güney Yeni’de kıyıya yakın ıstakoz popülasyonlarının ortadan kaybolmasıyla da bağlantılıdır. Mevcut kıta sahanlığı izleme sistemlerini sürdürmenin ve deniz kaynakları yöneticilerini dip izleme yetenekleri geliştirmenin önemi vurgulanmaktadır.