Bir Batım Bölgesi Nedir?

Tektonik Plakaların Oluşumu?

Bir yitim bölgesi, tektonik plakaların birleştiği yer kabuğunun bir bölgesidir. Tektonik plakalar, birbirleriyle etkileşime giren kabuğun büyük parçalarıdır. Bu plakaların birleştiği yerlere plaka sınırları denir. Plaka sınırları, plakaların birbirinden ayrıldığı, yan yana kaydığı veya birbirine çarpıştığı yerlerde meydana gelir. Batım bölgeleri, plakaların çarpıştığı yerde meydana gelir.

İki tektonik plaka karşılaştığında durdurulamaz kuvveti karşılayan taşınmaz nesne gibidir. Ancak tektonik plakalar kütlece karar verir. Normalde bir kıtasal olan daha büyük olan plaka, diğer plakayı, altında bir okyanus plakasını zorlar. Burası yitim bölgesidir. Diğer plaka aşağıya doğru bastırıldığında, işlem batım olarak adlandırılır. Plaka magmaya girer ve sonunda tamamen erir. Bu, dünyanın yüzeyinin zamanla diğer plaka sınırlarında yaratılan kabuğa nasıl yol açtığını gösterir.

Batım bölgeleri, jeolog ve sismologun onları tanımlamasına yardımcı olan temel özelliklere sahiptir. Bunlardan ilki dağ oluşumu. İndüksiyon bölgeleri daima plak alt indüksiyonunun neden olduğu dağ sıralarına sahiptir. Bir sonraki, bir levhaya basınç uygulandığı için volkanik aktivitedir ve ısı onu magmaya dönüştürür. Bu magma cepleri yüzeye giden yolları bulur ve volkanlar oluşturur. Bunun iyi bir örneği Şili’ye yakın yerleşim bölgesidir. Son işaret derin deniz siperleridir. Bunlar, bir batım bölgesinin en iyi kanıtıdır, çünkü bir levhanın subdüksiyonu ile oluşan kırışıklığın görünür kanıtıdır. En ünlü Mariana Çukuru. Neden Dünya kabuğunda meydana geldiğiyle ilgili bazı ilginç teoriler var. Yaygın olarak kullanılan bir teori, batım’ın, Dünya tarihinin başlarında asteroitler veya kuyruklu yıldızlar tarafından yarattığı büyük etkiler tarafından başlatılmış olmasıdır. Bu, dünyaya yayılmış büyük etkilerin jeolojik kanıtları nedeniyle çok anlamlıdır.

Batım bölgelerinin nasıl çalıştığını anlamak önemlidir, çünkü bilim insanının yüksek volkanik ve sismik aktiviteye sahip alanları belirlemesine yardımcı olur. Bu alanların izlenmesi, yakınlardaki olayların yakınında yaşayan insanları ve ayrıca kül bulutları veya tsunamiler gibi olayların yan etkilerinden etkilenebilecek insanları uyarmalarına yardımcı olabilir. Dünya gezegenindeki en güçlü ve dinamik süreçlerden biri olmaya devam ediyor ve teknoloji geliştikçe, bu şaşırtıcı süreç hakkında daha fazla şey öğrenebiliriz. jeolojide bir tektonik plakanın diğerinin altına kaydığı ve Dünya’nın mantosunda birleştiği bir süreçtir. Daha yoğun plaka, daha az yoğun olan plakanın altına kayan levhadır; Genç plaka daha az yoğundur. İşlem pürüzsüz değildir. Tektonik plakalar, birbirlerine sık sık depremlere neden olan ızgaralar. Altından kayan plaka bu şekilde kalmaz. Neden olduğu ısının diğer plakanın yanı sıra mantosunun doğal ısısına sürtünmesinden dolayı, plaka erir ve magmaya dönüşür.

Bir plaka diğerinin altına kaymaya başladığında bir hendek oluşur. Birbirlerine karşı taşlanan plakalardan kaynaklanan depremler, denizaltı volkanlarındaki açmanın içinden magmanın yayılmasına neden olur. Dağ siloları, adalar ve hendekler gibi çeşitli oluşumlar, yitimden ve tetiklediği volkanlar ve depremlerden kaynaklanır. Depremlere neden olmasının yanı sıra,batım da tsunamiyi tetikleyebilir.

Bununla birlikte, eski plaka bir kıtayı tuttuğunda, güven verici olan, batmaz. Bunun yerine, daha az yoğun olan malzeme, sıkışdığı yerde daha yoğun olan okyanusa ait kabuğun arkasındaki bir hendekte kayar. Siper kayıncaya kadar basınç oluşmaya devam eder ve daha az yoğun olan plaka kıtanın bulunduğu tarafın altına kayar. Bütün bir tektonik plakanın kaybolması mümkündür. Bu, levhanın alttan çıkma işleminden geçtiğinde, levhaya deniz dibi serpme işleminden yeni malzemenin eklenmesinden daha hızlı gerçekleşir. Yayma, her şey kaybolana kadar plakayı yavaşça subdüksiyon bölgesine doğru iter. Bu olduğunda, diğer tektonik plakalar alanı kaplayacak şekilde yeniden düzenlenir.

Dalma bölgeleri çoğunlukla Pasifik Okyanusunda bulunur. Bunun nedeni, deniz dibi yayılımının yeni okyanus kabuğunun yaratılma süreci çoğunlukla Pasifik’te gerçekleşmesidir. Böylece yeni malzeme eski plakaları dışarıya doğru iter ve daha sonra alttan çıkmaları gerekir. Bu aynı zamanda Pasifik Okyanusu’ndaki Ateş Çemberi yakınında neden bu kadar çok deprem oluştuğunu da açıklıyor. Yer değiştirme bölgelerinin yoğunlaştığı yer burasıdır. Kıtasal plakalar da birleştiler, fakat bu, altlık olarak kabul edilmemektedir, çünkü bu plakaların altta kalacak farklı yoğunlukları ve kalınlıkları yoktur. Himalayalar gibi yeryüzü şekilleri bu yakınsamalardan oluşuyor.