Ekonomik Eşitsizlik

Ekonomik Eşitsizlik

İpoteğe dayalı menkul kıymetlerde pervasız spekülasyon tarafından kısmen oluşturuldu2007-2008 yıllarında yıkıcı etki yaratan bir konut balonu yaratan düşük bütçeli bankalar ve diğer mali kaygılar yüzünden (MBS’ler), Büyük Durgunluk, ABD, Batı Avrupa ve diğer yerlerdeki milyonlarca insanı evlerinden mahrum ederek yoksullaştırdı. onların işleri ya da birikimleri. Küresel finansal sisteme verilen zararı içermek için, hükümetler, bankaların ve “başarısızlığa çok büyük” kabul edilen diğer işletmelerin, bankalar arası ve tüketici kredilerini teşvik etme sürecini umarak umuyorlardı. Bazı hükümetler, işsizliği hafifletmek ve tüketici harcamalarını teşvik etmek için kamu projeleri projelerine de önemli fonlar koydular.

Belki de anlaşılır bir şekilde, krizin en kötü etkilerinden (yoksullar ve orta sınıflar) muzdarip olanlar, vergilerinin sorumsuz ve sık sık yasadışı kredi verme ve finansallaştırma yoluyla yaratmış olan varlıkların kurtarılmasında kullanılması gerektiği fikrinden genellikle anlamsızdırlar. uygulamaları. Bazı istisnalar dışında, kurtarılan kurumlardaki üst düzey yöneticilerin, işlerini neredeyse yok eden, milyonlarca insanın hayatını mahvedecek ve küresel finansal sistemi çöküşün eşiğine getiren bir davranış için maddi olarak zarar görmediklerini de fark etmeleri mümkün değil. Bunların çoğu, ortalama işçilerin gelirleriyle karşılaştırıldığında, tarihsel olarak yüksek oranlarda cömertçe telafi edilmeye devam etti. Bazıları, kötü yönetiminin kapsamı konusundaki tanıtımların, firmalarının çok fazla utanç verici hale geldiği durumlarda, büyük ikramiyeleri kabul etmek zorunda kaldı. Hiçbiri hapse girmedi.

Halkın haklı öfkesi doğal olarak finansal ve ekonomik bir sisteme yöneldi (” Wall Street “temel adaletten suçlu olmak: küçülen bir orta sınıf, çoğu insan için daha az eğitici ve ekonomik fırsatlar, zayıflayan tüketici talebi ile daha düşük toplam ekonomik performans, hükümet ekonomik ve finansal politikaları (örneğin, vergi politikası) üzerindeki zenginlerin etkisinin büyük ölçüde azalması; eşitsizlikleri şiddetlendirir, çünkü kendilerinden yararlanan zengin iyilik politikaları ve birçok insanın dürüst çabalarına rağmen ilerleyemediği ve hatta ayakta kalamayacağı bir sisteme olan inancını yitirdiği sosyal huzursuzluk ve yabancılaşma. Böyle insanlar için, Amerikan Rüyası – çalışmayı tercih edenlerin nihayetinde iyi bir yaşam sürdürebileceği ve çocuklarından daha iyi bir hayat sürdürebileceği fikri ölüyor ya da ölüyor. Tüketici talebini zayıflatırken daha düşük toplam ekonomik performans, hükümet ekonomik ve finansal politikaları (örneğin, vergi politikası) üzerindeki eşitsiz etki, yani eşitsizliği daha da kötüleştirdiği için, kendilerini yararlayan zengin lehte politikalar ve birçok insanın toplumsal huzursuzluk ve yabancılaşma inancını yitirmesi gibi dürüst çabalarına rağmen, ilerleyemedikleri ve hatta ayaklarının altında kalamayacakları bir sistemde. Böyle insanlar için, Amerikan Rüyası – çalışmayı tercih edenlerin nihayetinde iyi bir yaşam sürdürebileceği ve çocuklarından daha iyi bir hayat sürdürebileceği fikri ölüyor ya da ölüyor. Tüketici talebini zayıflatırken daha düşük toplam ekonomik performans, hükümet ekonomik ve finansal politikaları (örneğin, vergi politikası) üzerindeki eşitsiz etki, yani eşitsizliği daha da kötüleştirdiği için, kendilerini yararlayan zengin lehte politikalar ve birçok insanın toplumsal huzursuzluk ve yabancılaşma inancını yitirmesi gibi dürüst çabalarına rağmen, ilerleyemedikleri ve hatta ayaklarının altında kalamayacakları bir sistemde. Böyle insanlar için, Amerikan Rüyası – çalışmayı tercih edenlerin nihayetinde iyi bir yaşam sürdürebileceği ve çocuklarından daha iyi bir hayat sürdürebileceği fikri ölüyor ya da ölüyor. çünkü, kendilerine yarar sağlayan zengin iyilik politikaları ve birçok insanın dürüst çabalarına rağmen, ilerleyemediği ya da ayakta kalamayacağı bir sisteme olan inancını yitirdiği sosyal huzursuzluk ve yabancılaşma. Böyle insanlar için, Amerikan Rüyası – çalışmayı tercih edenlerin nihayetinde iyi bir yaşam sürdürebileceği ve çocuklarından daha iyi bir hayat sürdürebileceği fikri ölüyor ya da ölüyor. çünkü, kendilerine yarar sağlayan zengin iyilik politikaları ve birçok insanın dürüst çabalarına rağmen, ilerleyemediği ya da ayakta kalamayacağı bir sisteme olan inancını yitirdiği sosyal huzursuzluk ve yabancılaşma. Böyle insanlar için, Amerikan Rüyası – çalışmayı tercih edenlerin nihayetinde iyi bir yaşam sürdürebileceği ve çocuklarından daha iyi bir hayat sürdürebileceği fikri ölüyor ya da ölüyor.

Hem ABD’de hem de küresel olarak ekonomik eşitsizliğin ölçeği çok şaşırtıcı. 2015 yılında dünya nüfusunun en zengin yüzde 1’i, dünya nüfusunun geri kalanıyla birlikte çok zenginliğe sahipti. Dünyadaki en zengin 62 kişi, en yoksul yüzde 50’den, yaklaşık 3,6 milyar insandan daha fazla servete sahipti. Dünyadaki en zengin 10 kişinin zenginlikleri, Belçika, Norveç ve Avusturya’nın da dahil olduğu çoğu ülkenin gayri safi yurtiçi hasılatlarından daha büyüktür. Amerika Birleşik Devletleri’nde ekonomik eşitsizlik, 1970’lerin sonlarından bu yana, finansallaşma, bankacılık deregülasyonu ve zenginler için büyük vergi indirimlerine dayalı arz yanlı ekonomi politikalarına kabaca karşılık gelen bir süreçtir. Amerika Birleşik Devletleri’ndeki eşitsizlik şu anda diğer birçok gelişmiş ülkede olduğundan daha büyük. 2013 yılında ABD nüfusunun en yüksek yüzde 1’i toplam gelirlerin yüzde 21’inden fazlasını alırken, en yüksek yüzde 0,1’i yaklaşık yüzde 5’ini aldı. En zengin yüzde 1, ülkenin servetinin yüzde 42’sine sahipken, en zengin yüzde 0.1’i yüzde 22’ye sahip.

Her ne kadar Occupy hareketi halkın ekonomik eşitsizlik konusundaki farkındalığını büyük ölçüde artırsa da, hiçbir zaman somut bir hedef ortaya koymamıştı; bu da, pek çok kuruluş politikacısının, aslında anlamlı reformları gerçekleştirmeden ve hatta önermeden, eşitsizliği azaltmaya yönelik dudak hizmetini ödemesini kolaylaştırdı. Onlara özel bir şey talep edilmedi. Hareket yavaş yavaş ilerledikçe, ekonomik eşitsizlik meselesi ABD siyasetinde bir program olmaksızın bir tema olmaya devam etti.