Kaşu Bitkisi Nedir?

Kaşu Bitkisi Nedir?

Kaju ( Anacardium occidentale ), dökmeyen çalı veya sumak ailesinin ( Anacardiaceae) ağacı , karakteristik yönden eğri yenilebilir tohumlar için yetiştirilir ve bunlar gerçek fıstık olmamasına rağmen genelde kaşu fıstığı olarak adlandırılır. Evcilleştirilmiş kaşu ağacı Yeni Dünyaya özgü fakat ticari olarak Brezilya ve Hindistan’da ekilmektedir. Yağ bakımından zengin ve özenle tatlandırılmış tohumlar Güney ve Güneydoğu Asya mutfaklarında yaygın olarak kullanılmaktadır ve güney Hindistan’ın sayısız tavuk ve vejetaryen yemeklerinin karakteristik bir bileşenidir. Batı ülkelerinde ağırlıklı olarak birinci sınıf bir protein olan zengin atıştırmalık olarak yenilirler.

Kaşu kuzeydoğu Brezilya’ya özgüdür. Portekizli misyonerler, 16. yüzyılın sonlarında doğu Afrika ve Hindistan’a götürdüler ve kıyı yakınlarındaki düşük irtifalarda bolca yerini aldılar . Ağaç nakliye sandıkları, botlar ve kömür gibi pratik öğelerin yanısıra arap sakızına benzer bir sakız gibi yerel ekonomilerde kullanışlı ahşap üretir . Reçine meyve kabukları içinde olarak kullanılan böcek ilacı ve üretiminde plastik ; geleneksel ilaçlarda da önemlidir. Kaşu elması lokal olarak içecek, reçel ve jöle kullanılır, ancak çoğu işletme değerli tohumun üretimine yönlendirilirekin. Kaşuağının parçaları zehirli sarmaşık ve bazı insanlarda alerzik reaksiyona neden olabileceğinden , hassas kişilerin dikkatle ele alınması gerekir .

yabani kaşu veya espavé ( Anacardium excelsum ), Orta ve Güney Amerika’da yakından ilişkili bir ağaçtır.

Bitki burada 12 metre (40 feet) kadar çıkabilir toprak verimli ve nem oranı yüksek. Deri yaprakları spiral olarak düzenlenmiş ve elips şeklindedir. Gerçek bir fındık olmayan kavisli meyve , büyük bir kalın fasulye şeklindedir ve 2.5 cm’den (1 inç) fazla uzayabilir. Sanki uçlarından birinin armut biçiminde şişmiş bir sap (hipokarp) içine zorla batırılmış gibi görünen Kaşu elması Aksesuar meyvesi olan (örneğin, gerçek bir meyve değil) kaşu elması, gerçek meyveden yaklaşık üç kat daha büyüktür ve kırmızımsı veya sarıdır. Gerçek meyvenin iki duvar veya kabuğu vardır. Dış kabuk pürüzsüz, incedir ve biraz elastiktir ve soluk kahverengiye dönüştüğü sürece olgunlaşana kadar zeytin yeşili olur. İç kabuk serttir ve içinde yenilebilir tohum elde etmek için fındık kabuğu gibi kırılmalıdır. İki kabuk arasında kahverengi bir yağlı reçine üretilir ve insan derisini blister haline getirebilir.

Kaşu elması elle toplanır ve kavisli meyveler önce ayrılır ve daha sonra güneş kurutulur. Bazı yerlerde kurutulmuş meyveler yanan kütüklerin arasında kavrulur; burada ısı dış kabukların patlamasına neden olur ve kostik reçineyi serbest bırakır. Reçine hızlı bir şekilde ateş yakalar ve gözleri ve deriyi zararlı hale getirebilecek dumanlar çıkarır. İyileştirilmiş kavurma yöntemlerinde, zehirli özellikler kavrulma silindirlerinde dispellenir. Daha sonra iç kabuklar elle kırılır ve çekirdekleri, tohum katmanını çıkarmak için ısıtılır.