Kültür Çocukların Gelişimini Nasıl Etkiler?

Kültür, Çocukların Gelişimini Nasıl Etkiler?

Farklı kültürlerde büyüyen çocuklar çevrelerinden belirli girdiler alırlar. Bu nedenle, çocukların inanç ve davranışlarında çok çeşitli kültürel farklılıklar var. Dil, kültürün gelişmeyi etkilediği birçok yoldan biridir. Yetişkinler üzerindeki araştırmalardan, insanların nasıl düşündüklerini ve akıllarını şekillendirdiklerini biliyoruz. Dahası, insanların konuşmalarında konuştukları içerik ve odak, kültürler arasında da farklılık göstermektedir. Bebeklik döneminde olduğu gibi, farklı kültürlerden gelen anneler bebekleriyle farklı konuşurlar. Alman anneler, bebeklerinin ihtiyaçlarına, isteklerine veya bir insan olarak odaklanma eğilimindedir. Afrikalı kabile grubu Nso’nun anneleri ise sosyal çevreye daha çok odaklanıyor. Bu, çocuğun diğer insanlarla olan etkileşimlerini ve onu çevreleyen kuralları içerebilir.

Bu erken maruz kalma, çocukların kendilerine ya da başkalarıyla olan ilişkilerine katılma biçimlerini etkiler – kendi imajını ve kimliklerini oluşturur. Örneğin, Batı Avrupa ve Kuzey Amerika ülkelerinde, çocuklar kendilerine özgü özellikleri etrafında kendilerini tanımlama eğilimindedirler – örneğin “akıllıyım” veya “çizimde iyiyim”. Bununla birlikte, Asya, Afrika, Güney Avrupa ve Güney Amerika ülkelerinde, çocuklar kendilerini diğerleriyle ve sosyal rolleriyle ilişkilerinde daha sık anlatıyorlar.

Farklı kültürlerdeki çocuklar kendilerini nasıl düşündüklerine ve başkalarıyla ilişkilerine göre farklılaştıklarından, olayları farklı şekilde ezberlerler. Örneğin, okul öncesi dönemlerde son zamanlarda yapılan özel bir kişisel deneyimi anlatması istendiğinde, Avrupalı ​​Amerikalı çocuklar daha ayrıntılı açıklamalar verdiler, daha spesifik olayları hatırladılar ve Çin ve Koreli çocuklardan daha fazla tercihlerini, duygularını ve fikirlerini vurguladılar. Asyalı çocuklar bunun yerine, tanıştıkları insanlara ve kendileriyle nasıl ilişkilendiklerine daha çok odaklandılar.

Ebeveynliğin kültürel etkileri

Farklı kültürlerdeki ebeveynler, çocukların davranışlarını ve düşünce kalıplarını şekillendirmede de önemli bir rol oynamaktadır. Tipik olarak, ebeveynler çocukları daha geniş toplumla etkileşime hazırlayanlardır. Çocuklarının ebeveynleri ile olan etkileşimi çoğu zaman, diğerlerinin etrafında nasıl davranacaklarına dair bir arketip gibi davranır – çeşitli sosyo-kültürel kurallar, beklentiler ve tabuları öğrenir. Örneğin, küçük çocuklar tipik olarak ebeveynlerine benzeyen bir konuşma stili geliştirirler – ve bu genellikle kültüre bağlıdır. Avrupalı ​​Amerikalı çocuklar, kişisel tercihleri ​​ve özerkliği vurgulayan uzun, özenli, öz-odaklı anlatılar sunarlar. Onların etkileşim tarzı da karşılıklı konuşmaya eğilimlidir. Buna karşılık, Koreli ve Çinli çocukların hesapları genellikle kısa, ilişki odaklı ve otorite ile büyük bir endişe göstermektedir. Genellikle konuşmalarda daha pasif bir rol alırlar. Çocuklar, bağımsız bir görüşmeci ile konuştuğunda etkileşimdeki aynı kültürel varyasyonlar da belirgindir.

Yetişkinler ve çocuklar arasındaki etkileşimlerdeki kültürel farklılıklar, bir çocuğun sosyal olarak nasıl davrandığını da etkiler. Örneğin, ebeveynlerin çocuklara karşı daha fazla sorumluluk ve yetki aldıkları Çin kültüründe, ebeveynler çocuklarla daha otoriter bir şekilde etkileşime girer ve çocuklarından itaat talep eder. Bu tür ortamlarda büyüyen çocukların, isteksiz olmalarına rağmen, ebeveynlerinin isteklerine uyma olasılıkları daha yüksektir. Buna karşılık, İngiltere’de yetişen Çinli göçmen çocuklar, isteksizce anne-baba taleplerini daha az takip eden İngiliz çocuklarına daha benzer davranırlar.

Sınıftan mahkemeye

Dünya giderek daha fazla küreselleştikçe, çocukların düşünce, hafıza ve yetişkinlerle nasıl etkileşimde bulunduğuna dair kültürel farklılıklar hakkındaki bilgi, bir çocuğun psikolojisini anlamak zorunda olduğunuz birçok alanda önemli pratik çıkarımlara sahiptir. Örneğin, öğretmenlerin çeşitli kültürel geçmişlerden gelen çocukları değerlendirmek gerekebilir. Farklı bir kültürden gelen çocukların farklı düşünme ve konuşma şekilleri, öğretmenin sözlü olarak bir akademik sınavın bir parçası olarak daha iyi şekilde görüşülmesine yardımcı olabilir. Bir başka önemli alan da adli soruşturmalar. Çinli çocukların diğer insanlarla ilgili detayları hatırlama eğiliminde olduklarını ve sorulara verilen ilk yanıtlarında kısaca durduklarını bilmek, araştırmacının açık uçlu soruları yanıtlamak ve onları takip eden sorular sormaya hazırlamak için anlatı pratiği için daha fazla zaman tanımasını sağlayabilir.

Ayrıca, Çinli çocukların otorite rakamlarına daha duyarlı ve uyumlu olabileceğini ve aile içindeki bir failin daha itaatkar olabileceğini bilerek, bir görüşmecinin çocuğun rahatlamasına ve algılanan otoritesini azaltmasına yardımcı olmak için uyum sağlamak için daha fazla zaman harcaması gerekebilir.

Ayrıca, ailelerdeki istismarın ifşa edilmesinde isteksizlikle sabırlı olmaya da hazırlıklı olmalıdırlar. Çocuklar benzersiz ve kendi hızlarında gelişirken, gelişimleri üzerindeki kültürel etki açıkça dikkate değerdir. Çocukların farklı gelişim aşamalarına ne kadar çabuk ulaştıklarını bile etkileyebilir , ancak bu karmaşık konuyla ilgili araştırmalar hala yetersizdir. Önemli olarak, kültürel farklılıklar hakkında bilgi sahibi olmamız, aynı zamanda tüm çocukların ortak olarak neler yaşadığını belirlememize de yardımcı olabilir: dünyayla ilgili doyumsuz bir merak ve etrafındaki insanlar için bir sevgi.