Mango Meyveleri

Mango Meyveleri

Ağaç Yaprak dökmeyen, çoğu zaman 15-18 metre (50-60 feet) yüksekliğe ulaşan ve büyük yaşlara ulaşan bir ağaçtır. Basit yapraklar 30 cm (12 inç) uzunluğunda mızrak şeklinde bulunur. Çiçekler, Küçük pembemsi ve kokulu olan büyük terminal birleşik salkım (gevşek kümelenmeler) karşılanır. Bazıları sadece erkeklik ve dişilik var , diğerleri sadece erkeklik var. Meyve boyutu ve karakter büyük ölçüde değişir. Onun formu oval, yuvarlak, kalp şeklinde, böbrek şeklinde veya uzun ve ince. En küçük mangolar eriklerden daha büyük değildir.Diğerleri ise 1,8 ila 2,3 kg (4 ila 5 pound) ağırlığında olabilir. Bazı çeşitler, kırmızı ve sarı tonlarında canlı renklerle renklenirken, diğerleri yeşil renktedir. Tek büyük tohum düzleştirilmiş olup, onu çevreleyen eti için sarı turuncu renkte, sulu içinde ve kendine özgü tatlı-baharatlı bir lezzet.

Mango, belirli bir toprağa ihtiyaç duymaz , ancak daha ince çeşitler, sadece meyve üretimini uyarmak için iyi bir kuru mevsimin olduğu yerlerde iyi mahsuller verir. Yağmurlu bölgelerde antraknoz olarak bilinen bir mantar hastalığı çiçek ve genç meyveleri yok eder ve kontrol etmek zordur. Yayılma, aşılama veya tomurcuklanmadır. Aşılama yaklaşımı (bağımsız köklü bitkilerin bir filizi ve stoğu aşılanır ve daha sonra scion orijinal stoğundan koparılır), tropikal Asya’da yaygın olarak uygulanır, ancak sıkıcı ve nispeten pahalıdır. Florida’da, daha etkili yöntemler kaplama grefti ve yonga tomurcukları geliştirilmiştir ve ticari olarak kullanılmaktadır.

Mango, Hindistan’ın folklor ve dini törenleriyle ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır. Buda’nın kendisi, mütevazi gölgesinde saklanabileceği bir mango korusu ile sunuldu. Adı mango meyvesi İngilizce ve İspanyolca konuşulan ülkelerde bilinen tarafından, büyük olasılıkla Malayam türetilmiştir kudret helvası Portekizce olarak kabul edilen, manga onlar geldiğinde Kerala için 1498 yılında baharat ticareti. Muhtemelen tohumların taşınmasındaki zorluk nedeniyle (sadece yaşayabilirliklerini kısa bir süre korurlar), ağaç, Brezilya’ya ekildiği zaman, yaklaşık 1700’e kadar Batı Yarımküre’ye girmemiştir. Batı Hint Adalarına yaklaşık 1740 Ulaştı.