Moleküllerden Yapılan Nedir?

Her Şey Gerçekten Moleküllerden Yapılmış Mı?

Önemli olan şeyler arasında yıldızlar, hava, su, masalar, sandalyeler, ağaçlar, vücudunuz, beyniniz ve etrafınızda gördüğünüz hemen hemen her şey var. Bunların hepsi moleküllerden oluşuyor. Fakat moleküller en küçük madde parçaları değil, çünkü her molekül atom denilen daha küçük parçalardan oluşuyor. Ve atomların kendisi daha küçük parçalardan bile oluşur. Maddeyi oluşturan en küçük parça türlerinden birine elektron denir. Önemli olmayan şeyler duyguları, düşünceleri ve ışığı içerir. Işık etrafımızdaki her şeyi görmemize izin verir, ama maddeden farklıdır. Asıl fark şudur ki, hiçbir şey ağırlıkta değildir. Havanın bile bir ağırlığı vardır, ancak ışık yoktur.

Duygular ve düşünceler de bir ağırlığa sahip değildir ve önemli değildir. Ama onlar da hafif değil. Duygular ve düşünceler beynimizin içinde yaşar. Beynimizdeki maddenin davranış şekli duygularımızı ve düşüncelerimizi etkiler ve duygularımız ve düşüncelerimiz beynimizdeki maddenin davranış şeklini etkileyebilir. Bilim adamları henüz düşüncelerin nasıl yapıldığını tam olarak bilmiyorlar, ancak en küçük madde parçalarının – elektronların – bir ışıktan gönderilen sinyaller gibi elektriksel bir sinyal oluşturmak için hareket etmeleriyle ilgili olduğunu biliyorlar. Örneğin, bilim adamları beyninizin elektronları belirli yerlerde tutarak hatıralarda tuttuğunu buldular. Farklı duygular vardır. Vücudunuzun size söylediği gibi, parmağınızı bir mumun üzerine yaktığınızda veya aç hissettiğinizde vardır. Ayrıca, üzgün ya da heyecanlı olduğunuzda olduğu gibi, duygu olarak adlandırdığımız duygular var.

Beyninizde her iki tür duygu da vardır ve her iki tür de bu elektronlarla, nasıl hareket ettikleri ve beyninizin neresinde bulundukları ile ilgili olmalıdır. Ses yine farklı bir şey. Ses dalgalardan oluşur, ancak okyanustaki dalgalara benzemez. Ses dalgaları, etrafımızdaki moleküller belirli bir şekilde hareket ettiğinde oluşturulur. Bir hoparlörden yüksek sesle müzik çektiğinizi düşünün. Müzik çalarken bir hoparlörün önüne dokunursanız, titretiğini hissetmeniz gerekir. Konuşmacının sallanması, etrafındaki havadaki moleküllerin sallanmasına ve birbirine çarpmasına neden olur. Bu küçük sallanma, yakındaki diğer moleküllerin sallanmaya neden olmasına neden olur ve sallanmalar, kulak zarınızın yanındaki hava moleküllerine ulaşana kadar bir grup hava molekülünden diğerine geçer.

Kulak zarınız çok hassastır ve hava moleküllerinin titreştiğini söyleyebilir, beyninize özel bir mesaj gönderir. Beyniniz mesajı alıyor ve “bu müzik!” Diyor ve şarkıyı böyle duyuyoruz. Böylece, ne duygular ne de ses, olduğu gibi moleküllerden oluşmaz. Ancak her ikisinin de moleküllerin – ve daha küçük parçalarının, atomların ve elektronların – hareket etme şekliyle ilgisi var.