Sanatçı Charles Heaphy’ın İnanlmaz Hayatı

Charles Heaphy biyografisi

         Londra’da doğan Heaphy, profesyonel bir ressamın oğluydu ve babasının sanatsal becerilerinin bir kısmını devraldı. 17 yaşındayken Yeni Zelanda Şirketi’ne yerleşik Sanatçı olarak atandı. 1839’un sonlarında Port Nicholson’a (Wellington) ulaştı. Te Rauparaha da dahil olmak üzere Māori şeflerinin portreleri ve çeşitli manzara resimleri bu erken Avrupa döneminin önemli bir kaydını verdi. Çalışmaları, şirket tarafından tanıtım kampanyasında daha fazla göçmen çekmek için kullanıldı.

Şirket, yeni yerleşimciler için yeterli toprak sağlama mücadelesinde olan Heaphy, Şirket yöneticilerini Güney Adası’nın iç bölgelerine keşifler konusunda bilgilendirdi. 1846 yılında Thomas Brunner ile yaptığı yolculuk, Yeni Zelanda keşif tarihinin en zorlularından biriydi. Çift, 560 gününü Nelson’tan Buller’a ve Batı Yakası’ndan Arahura’ya seyahat ederek geçirdi. Güney Adası’nın kuzey-batı köşesindeki Heaphy Track bu epik yolculuğun kalıcı bir hatırlatıcısıdır.

                     Bu Yazıyı da Okuyabilirsiniz.   Güney Afrika Bayrağının Tarihi Hikayesi

Heaphy’nin Yeni Zelanda Şirketi için propagandacı rolü onu bir dizi Nelson yerleşimcisi ile popüler yapmadı. 1847’de Auckland’dan sömürge hükümeti Araştırma Ofisinde görev almak için Auckland’a gitti. Daha sonra Baş araştırmacı oldu. Ayrıca, 1852- Haziran 1853 tarihleri ​​arasında Coromandel’de altın komisyoncusu olarak görev yaptı. 1859’da Heaphy, Auckland Rifle Volunteers’a katıldı.

1860’da Taranaki’de çıkan savaşı destekledi. Waikato’yu baskın etmek için hazırlıklar yapıldığında Auckland’ın güneyine doğru sürülen askeri yolun etüt çalışmasına yardımcı oldu. Temmuz 1863’te yerel milislerin komutasındaydı ve Korgeneral Duncan Cameron’ın Askeri Arabası ve Kuvvetler Rehberi oldu. Şubat 1864’te, şiddetli ateş altındayken Heaphy, Te Awamutu yakınlarındaki Waiari’de kavga sırasında yaralı bir askerin yardımına gitti. Bu hareket onun Victoria Cross’u kazanan düzensiz bir birimin ilk üyesi olduğunu gördü. Madalyasını üç yıl sonra 11 Mayıs 1867’de Auckland’daki bir geçit töreninde aldı. Bu tanıma rağmen, Heaphy Yeni Zelanda’daki yaşamındaki hayal kırıklığını özel olarak ifade ediyordu.

1867 Haziran’ında Heaphy, Parnell Temsilciler Meclisi Üyesi olarak seçilmemiştir. İki yılında Parlamento’da çok az başarı elde etti ve sonunda yerel rezervlerin komisyon üyesi olarak başka bir hükümet görevini almak için istifa etti. 1878’de Yerel Toprak Mahkemesi hakimi olarak atandı. Kötü sağlık ve hükümet kesintilerinin bir kombinasyonu, 1880’de emekli olmasına yol açtı. 1881 Haziran’ına kadar sağlığı ve eşi, Brisbane’in sıcaklığı için ayrıldığı ölçüde kötüleşti. O yıl Ağustos ayında orada öldü.

Michael Fitzgerald, Heaphy’nin Yeni Zelanda sanat tarihinde güvenli bir yer olduğunu savunuyor. En uzun ömürlü mirası, esas olarak Yeni Zelanda Şirketi’nin hizmetinde ürettiği topografik suluboya, portre çalışmaları, grafikler ve kıyı profilleridir. ‘Unutulmaz, belirgin bir şekilde empresyonist olan “Güneye doğru Egmont Dağı” bir anlamda ulusal bir simge haline geldi.