Silahlı İntihar Olayları Neden Yükseliyor?

Gençler Arasındaki Silahlı İntihar Olayları

Yeni bir çalışma, hanehalkı silah mülkiyeti oranları ile gençlik intiharı arasında devlet düzeyinde çarpıcı bir korelasyon buluyor. ABD’de silahla ölümleri düşündüğümüzde, ilk önce kitlesel silahlı saldırılar ve cinayetler gelebilir. Ancak silahlar aynı zamanda özellikle gençler arasında trajik bir şekilde intihar yöntemlerinden biridir. CDC’ye göre 2016’da, tüm ateşli silah ölümlerinin yaklaşık yüzde 60’ı intihar ile sonuçlandı. Aynı yıl, 10 ila 19 yaşları arasındaki 1100’den fazla genç ateşli silahla intihar nedeniyle öldü. 2017 yılında, gençlik intiharlarının yüzde 43,1’i silah kullandı.

Amerikan Önleyici Tıp Dergisi’nde yayınlanan ayrıntılı bir çalışma, gençler arasında (10 ila 19 yaş arası) daha yüksek intihar oranları ve daha yüksek düzeyde ev silahı mülkiyeti arasındaki yakın ilişkiyi göstermektedir. Boston Üniversitesi’ndeki bir halk sağlığı araştırmacısı ekibi, bir ABD eyaletinde hane halkı silah mülkiyetindeki her yüzde 10’luk bir artış için, gençlik intihar oranının (sadece ateşli silahla ilgili değil) yüzde 25’ten fazla arttığını buldu. Çalışma, 2005-2015 yılları arasında ABD eyaletlerinde gençlik intiharı ve hanehalkı silahı mülkiyeti arasındaki bağlantıyı izliyor. Evdeki silahların yaygınlığını, CDC’nin Davranışsal Risk Faktörü Gözetleme Sistemi (2004 yılı itibariyle 300.000’den fazla Amerikalı ile yapılan bir anket) aracılığıyla belirlediler (en güncel veriler).

En yüksek gençlik intihar oranlarına sahip dört eyalet – Alaska, Güney Dakota, Wyoming ve Montana – aynı zamanda en yüksek ateşli silah mülkiyet oranlarına sahip. Aynı şekilde, gençlik intihar oranlarının en düşük olduğu dört eyaletten üçü – New Jersey, Massachusetts ve Rhode Island – silah sahipliği düzeyleri için dördüncü sırada. Ancak çalışma, gençlerin intihar oranlarını etkileyebilecek geniş bir dizi faktörü kontrol ederek, bunun ötesinde – ve önceki araştırmaların ötesinde – devam ediyor. (Bu önemlidir, çünkü silah hakları savunucuları, evde mutlaka silah veya silah olması gerekmeyen diğer faktörlerin etkisiyle sürekli olarak tartışmaktadırlar.) Bu tür faktörler, gençlik intihar girişimlerindeki devletler arasındaki farklılıkları içerir; depresyon, uyuşturucu kullanımı ve aşırı içme oranları; ve ırk, yoksulluk, işsizlik ve boşanma oranı gibi sosyoekonomik faktörler.
Tüm bu faktörleri kontrol eden çalışma, hane halkı silah mülkiyeti ile eyaletler arası gençlik intiharı arasında açık, önemli ve tutarlı bir ilişki buluyor. Bir eyalette silah mülkiyeti ne kadar fazlaysa, genç intihar oranı da o kadar yüksek. Ayrıca, istatistiksel analizlerine dayanarak, araştırmacılar hane halkı silahlarının mülkiyetindeki her yüzde 10’luk bir artış için, gençlik intihar oranının en az yüzde 14 ve en fazla yüzde 40 oranında arttığını yüzde 95 güvenerek söyleyebilirler. (Bu aralığa güven aralığı denir.) Hanehalkı silah sahipliğinin yaygınlığı, devletler arasındaki gençlik intihar oranlarındaki değişimi diğer faktörlerden daha fazla açıklamaktadır.

Çalışma aynı zamanda, araştırmacıların, silahların yaygınlığının diğer yöntemlerden silahlara değişmesine neden olacağı ancak genel gençlik intihar oranında değişmeyeceği bir “ikame etkisi” olarak adlandırdığı şeye dikkatlice bakıyor. Bunun kanıtını bulamadı. Çalışmada belirtildiği gibi, “daha ​​yüksek bir silah sahipliği prevalansı, yalnızca ateşli silahlardan ateşli silahlı intihara geçişle ilişkili değildir, bunun yerine genel intihar oranındaki artışla ilişkilidir.