Uyku Eğitimi Zararlı Olabilir mi?

Uyku Eğitimi Zararlı Olabilir mi?

Ağlayan bir bebeğe yönelmek için her iki saatte uyanmak birçok yeni ebeveyne işkence gibi gelebilir. Fakat küçük çocuğunuzun, ebeveynler ve bebekler için daha iyi bir uyku sağlayan ve çocuğunuzla olan ilişkinize zarar vermenin kesin bir yolu olan zararsız bir çözüm eğitimiyle ağlamasına izin veriyor musunuz? Bazı uzmanlar uyku eğitiminin olduğunu söylüyor. Diğerleri uygulamanın ihmalkar olduğunu öne sürüyor. Yine de diğerleri, çocuğa bağlı olduğunu söylüyor. Geceden uykuyu kaybetmek kimse için iyi değil. Kronik uyku yoksunluğu kalp hastalığından obeziteye kadar her şeyle bağlantılıdır. Ayrıca zihinsel sağlık riskleri vardır. “Kadın Ruh Sağlığı Arşivleri” nde yayınlanan 2009 tarihli bir araştırmaya göre, uykudan mahrum kalan anneler doğum sonrası depresyon için daha büyük risk altındadır.

2011’den bir başka çalışma, uyku yoksunluğu ile evlilik sorunları arasındaki bağlantıyı göstermektedir. Yorgun olduğunuzda bir hasta olmak, sevmek, ebeveyn ve eşi veya ortağı sunmak zor. Çocuğunuzun iyiliği için kendi esenliğinizi feda etmeye istekli olsanız bile, uyku yoksunluğu sağlıksızdır.

Uyku Eğitimi Nedir?

Pediatrik uyku uzmanı Jill Spivack tipik olarak, en az dört ila altı aylık bir bebeğin, kendiliğinden yatması için tutarlı bir yatma rutini oluşturarak, odanın sessiz ve karanlık olmasını ve bebeğin uykulu ama uyanık bir şekilde yatağa kalkmasını sağlayarak öğretmesini önerir. Ama sarsılmakta, şarkı söylemekte, emzirilmekte ya da uyumaya yardımcı olan bebekler, durduğunuzda hoşlanmama eğilimindedirler. 2012 yılında Pediatri dergisi tarafından yayınlanan bir Avustralya çalışması da artık uzun vadeli sorunlar önermedi. Ebeveynleri yedi aydır uyku problemleri bildiren bebeklerin yarısı, kontrollü ağlama veya kamp yapma konusunda eğitilmişti. Beş yıl sonra, araştırmacılar altı yaşındaki çocukları izledi ve “davranışsal uyku tekniklerinin belirgin uzun vadeli etkileri (olumlu ya da olumsuz) yoktur. Ebeveynler ve sağlık çalışanları, bebek uyku problemleri ve anne depresyonunun kısa ve orta vadeli yükünü azaltmak için bu teknikleri güvenle kullanabilirler.

Bir seçenek sadece bebeğinizle yatmaktır. Birlikte uyuyan bebekler nadiren gece ağlarlar ve ne zaman yaparlarsa, solucanlardan dört kat daha hızlı yerleşirler. Amerikan Pediatri Akademisi’nin oda paylaşımını önermesine karşın, yatak paylaşımını değil, SIDS riskini azaltmak için – çocuk doktoru Dr. William Sears ve Anne-Bebek Davranışal Uyku Laboratuvarı yöneticisi Dr. James McKenna gibi diğer uzmanlar Notre Dame Üniversitesi, birlikte uyumayı ebeveyn-çocuk bağını desteklediğini ve aslında SIDS riskini azalttığını iddia ediyor. Bununla birlikte, bazı ebeveynler bebeğiyle yatağında uyumakta zorlanırlar ve diğerleri de çocuklarını ayrı bir odada bir beşik içinde tutmayı tercih ederler. Bu sizin tercihinizse, pozitif, tutarlı bir yatma rutini ayarlayarak başlayın ve çocuğunuzun sahip olduğu sessiz etkinliklerle zamanlayın. Bazı şanslı ebeveynler bu kadarını bulur. Eğer bu işe yaramazsa, çocuğunuzla birlikte otururken kampa çıkma yöntemini denemek isteyebilirsiniz. O, uykuya dalıncaya kadar ve her gece odanızdan çıkıncaya kadar sandalyenizi hergün beşikten uzaklaştırarak. Bazıları kontrollü ağlama ve ağlama yöntemleri arasında bir orta zemin olarak düşünür ve Mindell sıklıkla bunu önerir. Bununla birlikte, ağlama yaklaşımı yapmaya karar verirseniz, kontrollü ağlayan uyku eğitiminden daha uzun süreceğini unutmayın.

Ancak bazıları her zaman bu ağlayanları daha rahat hisseder. Pantley’in yazdığı gibi, “Asla reddedilemez bir gerçek, rahat, sevecen, uykulu (ama uyanık) bir tarihi değiştiremememizdir. iki şeyden biri olmadan kendi rutin: ağlama ya da zaman. Şahsen zaman seçiyorum. ” Hangi yöntemi seçerseniz seçin, tutarlı olmak önemlidir. Çocuğunuza sarılmak ya da odada kalmak sizin için daha iyi hissediyorsa, içgüdülerinize uyun. Sadece, ne yaparsanız yapın, çocuğunuzun uykusunu öğrenirken hayal kırıklığını asla tamamen silemeyeceğinizi bilin.