Eski Batı’nın Cinsiyet Uyumlaştırıcıları

Eski Batı’nın Unutulan Cinsiyet Uyumlaştırıcıları

Filmleri, televizyon şovlarını ve tür romanlarını bildiğimiz kadarıyla, Eski Batı’dan ya da en azından Eski Batı’dan daha net toplumsal cinsiyet rolleriyle bir dünyayı düşünmek zordur. Ancak tarihçi Peter Boag, 19. yüzyılda gerçek Amerikan Batı’yı incelerken, farklı bir anlatı ortaya çıktı. Bir şey için, yüzlerce insan doğuştan atanan kişinin karşıt cinsiyetini yaşadılar ve bu sadece hikayeleri gazetelerde bildirilen insanları sayıyor.

Çoğu durumda, çapraz giyinme pratik amaçlara hizmet ediyordu. Bu, öyleydi suçlular için bir gizleme, seyahat eden kadınlar için bir güvenlik aygıtı ve diğer cinsiyete ayrılan işleri alma giydiricilerin” muhtemelen bugün transeksüel olarak tanımlayabileceğimiz insanlar olduğunu ileri sürüyor. Ondokuzuncu yüzyılın sonlarında Amerikan seksologları, aynı cinsiyetten ve cinsiyetler arası soyunma da dahil olmak üzere her türlü cinsiyet uyumsuzluğu için “inversiyon” kelimesini kullandılar.

Akademik dönem daha geniş kitlelere yayılmıştır. “Queer” gibi diğer popüler terimler, bugün cinsel ve toplumsal cinsiyet kimlikleri olarak göreceğimizi de belirtiyor. Gazete hesapları, şimdi bir heteroseksüel trans adamı olarak tanımlayabileceğimiz bir kişiyi “erkek-kadın” ya da “ne-ne” olarak tanımladı. Çağdaş gazeteler bu vakaları sık sık sayarken, Boag, yazarların daha sonra onları görmezden geldiklerini ya da özellikle sapkın gibi gözüken yanları göz ardı ettiğini yazar. Kadın-erkek çapraz-giyinme Calamity Jane gibi sersem, heteroseksüel kahramanlarla tanımlandı.

Erkek-kadın figürleri, tarihsel sınırda Asyalılar, Meksikalılar ve Afrikalı-Amerikalılar gibi anlatılardan basitçe düştü. Şimdi kapalı Batı sınırı, fiziksel olarak aktif, beyaz, erkek erkeğin efsanevi bir yeri oldu. Ondokuzuncu yüzyılın sonlarına doğru, seksologlar özellikle inversiyonu kentsel, sanayileşmiş toplumun bir bozukluğu olarak tanımladılar.