Medya Eğitimi, Bir Zorunluluk Mu?

Medya Eğitimi Nasıl Alınır?

Öğrencilere, bilgi kaynaklarını tanımlamayı, sahte bir video tanımlamayı veya bir gazete yapma sürecini keşfetmelerine yardım etmeyi öğreten bu medya eğitimi ile ilgili pek çok eylem politikacılar ve halkın haberler arttıkça ve internette “sahte haberler” dalgalanmaları arttıkça daha fazla endişe duyuyorlar. Peki bu eğitim gerçekten neyi kapsıyor? Temeller nelerdir?

Medya eğitimi ile ilgili deneyimler yaptıktan sonra, video makaleleri veya raporları öğretilen konuları göstermek için öğretim yardımcıları olarak kullandıktan sonra, öğretmenler medyayı kendileri için inceleme gereği duymuşlardır. 1982’de yapılan sempozyumda, temsil edilen ülkelerden yapılan bir bildiri, medyanın çağdaş kültürün önemli bir unsuru olduğunu ve vatandaşların aktif katılımını teşvik etmeyi amaçlayan araçsal işlevlerinin dikkate alınması gerektiğini belirtti. Daha sonra, iletişim olgusunu anlamak ve analiz etmek için birinci dereceden en üst seviyeye kadar programlar geliştirmek için bir çağrı başlatılar.

Teknik Beceriler

Bilgi ve bilgi ilişkisini bozan, İnternet’in gelişi yeni endişelere yol açmaktadır. Toplum dijital teknolojiye yönelirken, medya eğitimi hakkında düşünme zorunluluğunu yakalayan Avrupa Konseyi ve Avrupa Komisyonu, son 15 yılda Üye Ülkelere tavsiyelerde bulundu. Ayrıca , Eylül 2016’da uygulanan yeni Ortak Bilgi Tabanının beş alanındaki noktalı çizgiler halinde de görünmektedir. Öğrenci, algoritmaların temel prensiplerini ve bilgisayar dillerinin amaçlarını bilmelidir.

Önemli Beklentiler

Mesele, gençlerin kitle iletişim araçlarına sık sık katılmasının, farklı çıkarlara sahip çok sayıda aktörle ilgili olduğu kadar endişelendiği için, daha da önemli görünüyor. Kitle iletişim araçları, genç kuşakların kültürel uygulamalarında önemli hale gelmiştir, okulun ilgilenmesi, çalışmalarını önermesi için geniş bir fikir birliği vardır. Bununla birlikte, medya eğitimini çapraz bir eğitim haline getirme seçimi zayıflayabilir, çünkü zorunlu olarak belirli bir eğitim almayan ve yoksun veya yetersiz eğitim görmüş olan öğretmenlerin kararlılığına dayanır. Son olarak, medya okuryazarlığı, öğrencilerin eleştirel düşünmesini teşvik etme arzusuyla bazen sorgulanır : hatta her şeye kuşku duymaya yardımcı olabileceği söylenebilir. O zaman en genç için cazibe, Net’te dolaşan gazetecilik kaynaklarını ve komplo teorilerini aynı düzeye koymaktır.

“Yaparak öğrenme”

Bu düşüşün önüne geçmek için, sınıflardaki medya mesajlarının analizini anaokulundan üniversiteye kadar yaratıcı bir uygulama ile birleştirmek çok önemlidir. Metinleri ve görüntüleri manipüle ederek, gazete, sergi, rapor veya blog yaparak, öğrenciler kaliteli medya çalışmalarına eşlik eden teknik kısıtlamaları ve etik gereklilikleri anlayacaklardır. “Dijital yerliler” kavramıyla açılan tuzak, yeni nesil öğrencilerin siber dünyada zorluk çekmeden oluştuğunu düşünmektir. Gerçekte, sadece okulun sağlayabileceği temel desteğe ihtiyaçları var.

Medya eğitimi, Rousseau anlamında tam bir eğitimdir, çünkü her şeyden önce özgür olanı arar. Kritik ruhlarını tüm medya mesajlarının önünde kullanabiliyor … Kamu makamlarının tüm önlemleri alma zamanı geldi.