Yalnızlık İnsanları Nasıl Etkiliyor?

Yalnızlık Nedir?

Yalnızlık, her yaştan insanı etkiler. Şimdi çok ciddi olarak görülüyor ki bu bir halk sağlığı sorunu olarak sınıflandırılıyor. Bu, sağlık hizmetlerini sakat tutan tehdit eden çok çeşitli sağlık sorunlarına neden olan bir “salgın” olarak sunulmaktadır. Fakat ABD’li araştırmacılar, algılanan yalnızlık sorununa daha radikal bir çözüm üzerinde çalışıyor. Bu çalışmanın nedeni, yalnızlığın beynimizin ve vücuttaki diğer sistemlerin çalışma şeklini olumsuz yönde etkilemesi ve ilaç tedavilerinin bu etkiyi önlemeye veya azaltmaya yardımcı olabileceğidir. Araştırmacılar, bunun altında yatan sorunu çözmeyebileceğini, ancak en azından etkilerini sınırlamaya yardımcı olacağını savunuyorlar. Bu arada, anlamlı ilişkiler eksikliği olan yalnız insanlar için temel meseleyi ele alan daha derin çözümler arayabiliriz.

Bu şekilde yalnızlık, benzer bir farmakolojik tedavi önererek, depresyon ve anksiyete gibi tıbbi durumlarla eşitlenir. Sorun analojinin açıkça sınırlı olması ve sonuçta bu yaklaşımın insan deneyiminin normal bir bölümünü gereksiz yere tıbbi hale getirmeye çalışmasıdır.

Tıbbi bir durum değil

Anksiyete ve depresyon, çeşitli duygusal ve fizyolojik nedenlere sahip olabilecek zihinsel sağlık bozukluklarıdır. Yalnızlık, diğer yandan, diğer insanlarla olan (eksik) etkileşimlerimizle ilgili sosyal problemlerden kaynaklanır. Depresyon ve anksiyete aynı zamanda klinik ve tanısal belirti ve bulgulara sahiptir ve bunları taramak ve teşhis etmek için belirlenmiş yöntemler sunar. Ancak yalnız bireyleri klinik olarak tanımlamak için belirlenmiş bir süreç yoktur. Neyin yalnız olduğunu, neyin tıbbi bir sorun haline geldiğini nasıl tanımladığınızı hesaplamak bile zordur. Örneğin, deneyimin süresi, sıklığı veya yoğunluğu ile tanımlanıyor mu?

Depresyon için ilaçlar, konuşma terapisi ve son beş yılda inşa edilmiş egzersiz gibi yaşam tarzı uyarlamaları dahil olmak üzere çeşitli etkili tedaviler vardır. Ancak sadece yalnızlığı ve bununla nasıl başa çıkacağımızı anlamaya çalışmaya başladık ve henüz kanıtlanmış faydaları olan yalnızlık için çok az müdahale var. Yalnızlık tıbbi bir durum olmadığı için, yalnızlığın karmaşık yapısını aşırı basitleştiren iyi niyetli gelişmelere karşı dikkatli olmalıyız. Kaçınılmaz yan etkileri olan bir ilaca doğrudan gitmek, yalnızlık ve beyin sağlığı arasındaki bağlantıdaki kanıt tabanını derinleştirmemiz gerektiğinde henüz erken görünüyor. Yalnızlığın yalnızca fiziksel ve fizyolojik yönleriyle mücadele ederek, kaçınılmaz olarak, düşük refah ve yaşam kalitesi gibi diğer olumsuz etkileri görmezden geliriz.

Yalnızlığın gerçekten de insanların sağlığına zarar veren, hızla büyüyen bir konu olup olmadığını da sorgulamalıyız. Kanıt gösterir yalnız hissediyorum rapor İngiltere’deki insanların oranı son beş yıl içinde çok az değişti. Yalnızlık zayıf fiziksel ve zihinsel sağlıkla ilişkilendirilebilir, ancak ilişki nedensel bir bağlantı anlamına gelmez. İnsanlar, zihinsel bir sağlık sorunlarına sahip olduklarından ve aile, arkadaşlar ve toplum tarafından refahı için kötü bir şekilde dışlandıklarını düşündükleri için yalnız olabilirler. Bu, yalnızlık deneyimlerinin sağlık sorunlarına neden olduğu anlamına gelmez.

Benzer şekilde, yalnızlığın sağlık sistemini boğacağına dair kanıtlar sınırlıdır. İnsanları yalnızlık konusunda uyarmak sağlık hizmetlerini üstlenirken, yalnız insanların yardım istemekten vazgeçmesinin istenmeyen bir sonucu olabilir.

Bugüne kadar, bunun nasıl yapıldığını en iyi bilemeyiz. Yalnızlık ile mücadele için tavuklar gibi robotlar veya hayvanlar gibi eşyalar olarak kullanılması veya fiziksel aktivite yapılması gibi birçok yol önerilmiştir . Birinin kendisini daha az yalnız hissetmesine yardım etmek çevrimiçi veya yüz yüze, gruplar halinde veya bireysel olarak yapılabilir. Bu farklı müdahaleleri birleştiren, hepsinin anlamlı sosyal ilişkiler geliştirmeye odaklanmış olmalarıdır. Bu, yalnızlığa karşı müdahale etmek için haplara başvurmaktan daha insancıl ve uygun bir yol gibi görünüyor.