Dökme Demir Nedir?

Dökme Demir Nasıl İşlenir?

Dökme demir dayanıklılık için bir eşanlamlı hale gelmiştir – bir dökme demir mide veya alibi. Metaller ilerledikçe, aslında bir Brunswick güvecinin bir şey. Temelini oluşturan pik demir eritilirken, hurda demir ve çelik genellikle karışıma atılır. İşlem tamamlandığında ve sülfür gibi safsızlıklar çıkarıldığında, son ürün aslında sadece% 95 demirdir. Kimyasal makyajın geri kalanı öncelikle çeşitli oranlarda karbon ve silikondur . % 2 silikonun üzerinde herhangi bir şey “gri dökme demir” olarak bilinir, daha az miktarda ise “beyaz dökme demir” doğurur. “Beyaz” formu aslında beyaz değildir, ancak adını, aksi takdirde karanlık bir yüzey üzerinde küçük beyaz çimento tortuları oluşturan artan karbonla reaksiyondan alır.

Metaforik itibarına rağmen, dökme demir saf demir ve çelikten daha kırılgandır ve daha düşük bir sıcaklıkta erir. Bu, endüstriyel uygulamalar söz konusu olduğunda kötü bir şey değildir, çünkü metali daha esnektir ve böylece çok yönlü hale getirir. 17. yüzyıl Çin’deki ilk uygulaması, top güllesi ve atış oldu. Bugün borularda, makine parçalarında, otomobil parçalarında ve belki de en yaygın olarak tavalarda kullanılmaktadır. Bir aşçının büyük büyükannesine bu kadar iyi hizmet veren dökme demir tavada , bazı insanlar Teflon® kaplamalarının sağlıksız olabileceğinden dolayı, son yıllarda bir geri dönüşün tadını çıkarmıştır. Bununla birlikte, bu yeniden canlanma ile birlikte, bu metalin yemek pişirmek için kullanılması, büyük bir dikkat gerektirdiğinin bilincinde olmuştur.

Düzgün “terbiyeli” olmadıkça, dökme demir genellikle yumurtaların yüzeyine yapışması gibi yemeklere neden olabilir. Yapışmaz pişirme araçlarının aksine, dökme demir, yüzeyini değiştirmek için yağlar ve yağlarla adeta bağlanır – bu nedenle, bu metalden yapılan bir kızartma tavası ne kadar uzun olursa, kullanıcı dostu olur. Birçok profesyonel şefler, ısı tutumu ve düzgün bir şekilde yayılan yüzeyi için övgüyle söz eden metalin hayranlarıdır.

Dökme demir köprüler, bazılarının hayatta kalmasına rağmen, genellikle 18. ve 19. yüzyılların kalıntılarıdır. Bu metalin kullanımı da ağırlık taşıma kapasitesi nedeniyle 20. yüzyılın başlarında inşa edilen inşaat ticaretinde bir atılım olarak görülüyordu, ancak yerini almak için yeni çelik formları getirildiği zaman kenarlara taşındı. Dünya Ticaret Merkezi kulelerinin 11 Eylül 2001’de çöktükten sonra, hala bozulmamış enkazdan büyük bir dökme demir kazı yapıldı.